Dingen waar je misschien niet direct aan dacht
- Slijtage die niet overeenkomt met de tellerstand
- Pas op voor modificaties
- Onderdelen die niet bij de uitvoering horen
- Vage klachten zijn vaak het duurst
- Een garage zonder familienaam
Foto: © Martin Katler
Een tweedehandsauto kopen zal altijd een risicootje zijn. Zelfs als de vorige eigenaar nooit problemen heeft gehad en de auto perfect heeft onderhouden, kan de motor al na twee weken in elkaar draaien. Wel kun je het risico op een miskoop verkleinen door heel kritisch te zijn als je bij een auto gaat kijken. En wees niet bang om weg te lopen als je het niets vindt.
Alle zaken op dit lijstje zijn geen garantie dat je een barrel koopt, maar het zijn zeker indicaties van op handen zijnd gedoe. Dus waarom zou je het risico nemen? Als je antwoord op deze retorisch vraag luidt ‘omdat hij zo goedkoop is’, dan hebben we nog wat advies voor je: als iets te mooi klinkt om waar te zijn, dan is dat het ook. Bij tweedehandsauto’s al helemaal.
De absolute basiszaken gaan we niet noemen; iedereen snapt wel dat je de onderhoudsgeschiedenis moet checken, moet controleren op schades en een uitgebreide proefrit moet doen om eventuele mankementen te herkennen. Dit lijstje met tips bij het kopen van een tweedehandsauto’s zijn dingen waar je misschien niet gelijk aan dacht.
Slijtage die niet overeenkomt met de tellerstand
Zo gingen we ooit kijken bij een mooi Mazda 3 MPS met slechts 50.000 kilometer op de teller. Het gekke was alleen dat de wang van de stoel helemaal versleten was en ook het rubber op de pedalen zag er wat verlept uit. ‘In het land waar deze auto vandaan komt, is het verplicht om de boekjes weg te gooien bij de export’, zo vertelde de verkoper.
Kijk goed of de slijtage van het interieur klopt bij de kilometerstand, anders is de teller misschien teruggedraaid. Overigens hebben we ook weleens auto’s met 300.000 kilometer op de teller gezien met en perfect interieur. Deze diesel was van een nette zakenman die elke dag 200 kilometer op en neer reed. Andersom zullen auto’s die veel korte ritjes maken, meer instapschade hebben.
Pas op voor modificaties
Foto: © Tim Meyer
Er is niets mis met het modificeren van auto’s, als het goed gebeurt. Koop je een auto die aangepakt is door een erkende specialist of door iemand die je kent en vertrouwt, dan zal het wel goed zitten. Maar als iemand zelf een turbo op de motor heeft gebouwd of in de kabelboom heeft zitten hakken om ledjes in het interieur te installeren, dan zouden we het risico niet nemen.
Onderdelen die niet bij de uitvoering horen
Het kan zijn dat en hobbyist een leuk GTI-grilletje op zijn Polo monteerde, maar het kan ook zijn dat de auto in de kreukels zat en dat dit grilletje toevallig voorhanden was. Nu is een vervangen grilletje niet gelijk een indicatie dat een auto ooit 30 centimeter korter was, maar wederom: waarom zou je het risico nemen?
Check bijvoorbeeld ook of bepaalde onderdelen niet veel nieuwer zijn dan andere. Is één draagarm in veel nettere staat dan de andere? Vraag dan hoe dat zit. Of is één koplamp dof maar de andere niet? Het kan zijn dat precies dat onderdeel stuk was, maar het kan ook duiden op schade. Komt de verkoper met een vaag excuus, laat de auto dan gelijk staan.
Roest
Door alle ontwikkelingen op het gebied van autogeneeskunde is roest al lang geen doodvonnis meer. Het probleem met roest is dat je vanbuiten lastig kunt inschatten in hoeverre de auto is aangetast. En als je begint met slijpen, dan moet je doorzetten en alle roest weghalen. Daarbij moeten we wel zeggen: iedereen die tien jaar geleden een Honda Integra Type R liet staan vanwege een spatje roest, zal vanwege de toegenomen waarde nu wel balen.
Vage klachten zijn vaak het duurst
Foto: © Alex McCarthy
Als het knopje van de spiegelverstelling is afgebroken, dan kun je daar wel een kosteninschatting voor maken en de auto alsnog meenemen – in de hoop dat de spiegelmotor niet ook stuk is. Maar als de verkoper komt met klachten als ‘soms gaat het olielampje branden’ of ‘links blaast de airco wel koud maar rechts nooit’, dan is het bijna onmogelijk om te weten hoe duur de reparatie zal zijn.
Al helemaal als de verkoper een verhaal heeft als ‘het kost je 500 euro om het te laten fiksen, maar de auto is 1.000 euro goedkoper dan de rest’. Waarom laat hij het dan zelf niet even repareren? Geen tijd voor? Dat kan, maar grote kans dat de klacht wat meer voeten in de aarde hebben dan aan de oppervlakte duidelijk is.
Een garage zonder familienaam
Foto: © Ben Hessler
Oké, neem deze met een korreltje zout. Deze hebben we ooit een keer in de voorbijgang gehoord, maar is toch blijven hangen: ‘Als een dealer zijn eigen achternaam niet op de gevel durft te plakken, zal ie niet te vertrouwen zijn.’ En geef maar toe, zou jij liever bij ‘Budget Occasion Knaller’ of bij ‘Janssen en De Jong’ je auto halen? Bij particuliere verkopers die niet voor hun eigen huis willen afspreken, kun je ook zo je bedenkingen hebben.
