Wat blijkt: een volwassene past er nét in!
- Al in 1926 was er een mini-Bugatti
- Wat kost die Bugatti Baby II van The Little Car Company?
- Hoe snel gaat ie?
- Zin in een robbertje racen?
- Wat is de actieradius?
Er wordt weleens gezegd dat we niet stoppen met spelen omdat we opgroeien, maar dat we opgroeien omdat we stoppen met spelen. Nou, wij niet. De ene redacteur – die voor de gelegenheid (met verontrustende vanzelfsprekendheid) het alterego heeft aangenomen van Maximiliaan van Stoethaspel tot Genenwege, baron van Schuddebuyckeveen, en de andere, Goudriaen van Nispen-Spekkebek, zijn nog altijd heel erg kinderen. Uit de kluiten gewassen, maar toch.
En vandaag spelen ze met het Ultieme Sinterklaascadeau, afkomstig van The Little Car Company. Een taak die ze graag op zich nemen. Aanschouw de Bugatti Baby II, een geweldig accurate driekwart-schaal replica van de iconische vooroorlogse racemachine die de Bugatti Type 35 was.
Al in 1926 was er een mini-Bugatti
Voor de historisch minder onderlegden onder jullie: de Type 35 was een van de Groten der Motorsport, die in zijn tijd meer dan 1.000 races won en pionierde op lichtgewichtgebied, met zaken als aluminium wielen en een holle vooras. Zelfs Roland, de vierjarige zoon van Ettore Bugatti wilde er een, dus maakten zijn vader en oudere broer in 1926 een exemplaar op halve grootte voor hem. Mensen die op bezoek kwamen, waren zo gecharmeerd van het elektrische miniatuurtje dat ze er ook een bestelden. Weer eens wat anders dan een hoepel of een blokkendoos, wat jij, kerel?
Er werden er zo’n 500 gemaakt, waarmee het met afstand de meest voorkomende Bugatti is. We hebben er vandaag een. Hij is vertederend en heeft een mooi en ‘doorleefd’ voorkomen. Geschatte waarde: zo’n 90.000 euro. Geen centimeter van ons lijf past erin, maar dat is gelukkig anders bij de twee nieuwe Baby II’s die ook aanwezig zijn.
Wat kost die Bugatti Baby II van The Little Car Company?
Ook van dit grotere eerbetoon aan de Type 35, dat minutieus gekopieerd is van een digitaal gescand origineel, zullen er maar 500 worden gemaakt. Net als de originele Baby wordt ie niet aangedreven door een heel klein acht-in-lijnmotortje, maar door een elektromotor. De carrosserie van het basismodel is van glasvezel, het motortje levert 5,5 pk, de actieradius is 21 kilometer en hij kost 27.300 pond (zo’n 30.000 euro).
Maar je dacht toch niet dat Van Stoethaspel tot Genenwege en Van Nispen-Spekkebek genoegen zouden nemen met het instappertje? Met hún reputatie? Hemeltjelief, zeg. Nee, die gaan natuurlijk voor de Vitesse-versie met koolstofvezel carrosserie, die 45.000 euro kost. Die heeft ook nog eens een aanzienlijk krachtiger motor, goed voor een passender 14 pk.
Hoe snel gaat ie?
GvN-S: Maximiliaan, kerel, m’n beste, je hebt werkelijk geen schijn van kans. Toedels!
MvStG: Goudriaen, schobbejak, wat een oneerlijkheid! Jij hebt die Vitesse niet gekozen vanwege die carbon-jas, maar omdat zijn glimmende rode lak zo prettig kleurt bij je vulgaire racemuiltjes. Verdomd slechte keus trouwens – je had net als ik een Pur Sang kunnen hebben, met zijn exquise handgeklopte aluminium koets. Dat is de keuze van de kenners, en hij is net zo snel als die van jou. En hij is nóg 15k duurder, maar dat stelt niets voor als je derde generatie Aerdenhout bent, natuurlijk.
Zin in een robbertje racen?
GvN-S: Grutjes, dat ambachtelijke klop-klop-harnasje van jouw bolide ziet er mieters uit! Doen ze 200 uur per stuk over, heur ik? Het piept en kraakt in elk geval een stuk minder dan dat weegt-niks-weefseltje met Formule 1-spatjes van mij. Zeg, nu we hier toch op een oud landingsbaantje van een maatje van
mij staan – zullen we wat florijnen in een pot gooien voor een robbertje racen? Deze regeneratieve remmerij voelt trouwens een stuk beter aan dan die van de Prius van de butler, en die Michelin-motorfietsbanden plakken als een Prittstift. Hoe gaat de jouwe door zijn bochtjes, ouwe pikkenbaas?
GvN-S: Koters? Slopers, zul je bedoelen. Nou, even afgezien van de mini-versies van de pedalen die zo uit mijn Chiron lijken te komen, ben ik nogal ingenomen met al die prachtige instrumentjes die daar zo fraai tentoongesteld aan de arbeid zijn, terwijl je de voorwielen kunt zien galopperen. En die handrem aan de flank, met die greep zo glinsterend in de zon, is té verleidelijk – eens kijken of ik bij die van jou kan op het rechte stuk. Hebbes! En door, voorwaarts, naar de victorie! Ik zou alleen willen dat die verrekte stoel wat zijsteun zou bieden, zodat ik er niet in elke bocht bijna af glijd…
Wat is de actieradius?
MvStG: Maximilianus, schavuit dat je er bent! Zulke vuige praktijken zijn absoluut niet bon chic, bon genre in deze zwaar-bevochten strijd, die nu godezijdank bijna ten einde is. Hoewel ik met mijn rijzige 1,82 meter heus in deze Bugatti Baby II pas, zou ik niet gaarne de gehele veronderstelde actieradius van 45 kilometer willen volbrengen zonder een pitstop met alles erop en eraan. Wat ik niet zou geven voor jouw verlengde stuurkolom…
GvN-S: Wis en waarachtig, m’n beste. Maar voor de klant die hem zal kopen zodat zijn engeltje dat nog niet de leeftijd van tien jaar, maar wel zijn testament heeft bereikt, op gepaste wijze het landgoed kan verkennen, is het tiptop in orde! Ik heur dat ze hem zelfs kunnen leveren met een Road Package, met spatschermen en echt werkende richtingaanwijzers, passend bij de led-koplampen en nogal bourgeois klinkende claxon.
Ik ben zeer onder de indruk van hoe dit juweeltje hem van jetje geeft, maar denk dat wij beter varen bij iets dat een tikje gemoedelijker van acquit gaat. Drommels, daar zul je het zwartwitgeblokt reeds hebben! Ik vrees dat ik nu de halve Hoge Veluwe van je krijg, m’n waarde. Of wat dacht je van dat wagentje van je?
MvStG: Dat zal niet gaan, schelm. Alle 500 exemplaren van deze nieuwe Bugatti Baby II’s zijn al verkocht. Jij kunt mooi teruglopen naar Aerdenhout, op die affreuze raceschoentjes van je.
