Er was een tijd waarin alle merken een compacte MPV, ofwel ruime gezinsauto, in het assortiment hadden. In de loop der tijd zijn die allemaal vervangen door SUV's, ofwel luxe terreinwagens die dienst doen als gezinsauto. Honda introduceert nu een nieuwe, compacte MPV. Speelt de Jazz een zwanenzang of zet Honda de toon?
Afgaande op het uiterlijk geeft de Jazz een eerste hint. Deze auto is ontworpen door techneuten en niet door vormgevers. Steeds stond functionaliteit voorop en volgde de vorm. Zo heeft de neus een ongebruikelijke “trapvorm” waarbij de koplampen op een ander niveau staan dan de voorbumper. Recht van de zijkant gezien heeft de Jazz een wat triest, hangend snuitje.
De Jazz is er in twee smaken: er zijn de gebruikelijke standaard, luxe en extra luxe versies. Daarnaast is er de hier gereden “Crosstar” die dankzij een stoere aankleding klanten moet aanspreken die zich aangesproken voelen door de eerder genoemde SUV. De Crosstar is herkenbaar aan een iets verhoogd onderstel, stootranden rondom, dakrails en tweekleurige lak.
Ruimte
Eenmaal achter het stuur is duidelijk wat het doel was van de vormgevers. Zowel de ruimte als het gevoel van ruimte voorin zijn namelijk overweldigend! Het dashboard staat niet voor de bestuurder, maar ligt voor de bestuurder. Dankzij de enorme afstand tot de voorruit en de extra zijruitjes voelt de Jazz nog groter. De beenruimte is goed, de hoofdruimte zelfs zeer goed. Toch heeft Honda één steek laten vallen: de stoelen zijn bescheiden van afmeting. Het interieur biedt plek aan veel grotere voorstoelen en daarmee had de Jazz de inzittenden nog meer voor zich kunnen winnen met een groots en comfortabel gevoel.
Zoals het hoort bij een MPV biedt de Jazz ook heel veel bergruimte. Vermeldenswaard is het dubbele dashboardkastje, dat in de vorige generatie (2015 – 2020) kwam te vervallen. Door bekerhouders aan de randen van het dashboard te plaatsen, worden drankjes gekoeld door de koele lucht van de airconditioning.
Uitrusting
Recent heeft Honda een waar wonder van technisch vernuft geïntroduceerd: de elektrisch aangedreven “e”. Die auto is voorzien van een geheel digitaal dashboard waarvan het brein is gebaseerd op het besturingssysteem Android. Dat systeem komt terug in de Honda Jazz, maar dan met een veel eenvoudigere presentatie. De bestuurder kan zelf kiezen welke functies beschikbaar zijn en hoe deze worden weergegeven op het centrale scherm. Middels een “app store” kunnen door Honda goedgekeurde Android apps worden toegevoegd.
Ook de razendslimme spraakgestuurde assistent uit de Honda e is beschikbaar in de Jazz. Hiermee kunnen veel functies van de auto op basis van vrij geformuleerde, gesproken commando’s worden bediend. Daarbij heeft het systeem een brede algemene kennis dankzij een internetverbinding. Zo kunnen ook diensten worden aangeroepen, toeristische informatie worden opgevraagd en desgewenst moppen worden getapt. Echter, op het moment van testrijden zat de assistent wel in het menu, maar functioneerde deze nog niet. Honda belooft dat deze wél zal functioneren zodra de eerste auto’s aan klanten worden geleverd.
In plaats van analoge klokken is een beeldscherm achter het stuurwiel te vinden. Ook hier is duidelijk dat technici de vormgeving voor hun rekening hebben genomen, want de indeling is rommelig en onoverzichtelijk. Echter, hoe meer tijd met de auto werd doorgebracht, hoe duidelijker de logica achter het systeem werd.
Als het gaat om actieve veiligheidssystemen kan de Jazz zelf stuurcorrecties uitvoeren, verkeersborden lezen, automatisch remmen voor gevaar (inclusief fietsers en voetgangers, ook in het donker!) en automatisch afstand houden tot de voorligger. Bij deze laatste functie valt op dat de Jazz erg voorzichtig is. Daardoor is de functie bijna onbruikbaar in druk verkeer, terwijl dat juist het moment is dat een co-piloot welkom is. Wat de Jazz niet kan is waarschuwen voor objecten in de dodehoek van de buitenspiegel.
Hybride
De Honda Jazz voor modeljaar 2008 tot 2015 was voorzien van hybride-aandrijving. De generatie daarna was alleen leverbaar met conventionele motoren en daarom bleven de verkopen sterk achter. Honda heeft die fout nu hersteld en levert de Jazz opnieuw met hybride aandrijving. Bovendien is die aandrijving veel geavanceerder dan voorheen en zelfs geavanceerder dan alternatieve aandrijvingen van andere auto’s in deze prijsklasse. Terwijl andere merken kiezen voor een elektromotor die hoogstens een duwtje in de rug kan geven wanneer de benzinemotor hard moet werken (“mild hybrid”), kan de nieuwe Jazz over korte afstanden daadwerkelijk elektrisch rijden.
Omdat het hier een standaard hybride betreft (geen “plug-in”) laadt de Jazz alleen tijdens uitrollen en remmen. Het systeem bepaalt zelf wanneer welke motor wordt ingezet of wanneer beide motoren hun krachten bundelen. In de praktijk is niet voelbaar of hoorbaar wanneer welke motor actief is of wanneer van krachtbron wordt gewisseld. De kracht van de motoren wordt op de wielen overgebracht via een CVT (continu variabele transmissie). Deze heeft geen vaste overbrengingsverhoudingen, maar kan voor iedere situatie de ideale overbrenging creëren voor optimale prestaties en een minimaal verbruik. Een nadeel van een CVT is het soms rubberachtige gevoel van het gaspedaal of een zeurderig geluid. Dankzij een geheel nieuw ontwerp van de koppeling heeft de Jazz geen last van deze problemen. Wel valt op dat het toerental van de motor niet altijd toeneemt of daalt met de snelheid van de auto en dat vraagt enige gewenning.
Weggedrag
Vanwege het uitgesproken karakter van de Crosstar rijdt deze daadwerkelijk anders dan de andere uitvoeringen van de Jazz. De grotere wielmaat zorgt voor meer bandengeluid. De Jazz Crosstar is stil, maar niet zo stil als sommige andere auto’s in dit segment. Het verhoogde onderstel zorgt voor een iets eenvoudigere instap, maar ook voor een fractie minder stabiliteit op hoge snelheid.
Per saldo heeft de Jazz echter een verdienstelijk weggedrag, waarbij de nadruk ligt op gebruik in de stad. De vering is daarom vergevingsgezind en de draaicirkel lekker klein.
Conclusie
Zet de Honda de toon door een MPV te introduceren op het moment dat alle andere merken SUV’s inzetten als gezinsauto? Ja en nee. De Jazz bewijst dat een MPV zeker bestaansrecht heeft. De Jazz is ruimer en praktischer dan zowel traditionele hatchbacks als de nu zo populaire SUV’s. Daar staat tegenover dat de vormgeving weinig aansprekend is. Dat geldt niet alleen voor de buitenzijde, maar ook voor de weergave van informatie op de beeldschermen.
Op het gebied van aandrijving is de Jazz modern. De hybride-aandrijving zorgt voor meer comfort, prima prestaties en een bescheiden verbruik. Andere auto’s in deze prijsklasse bieden alleen conventionele motoren of een veel eenvoudigere vorm van hybride-aandrijving (“mild hybrid”). Het weggedrag is goed, maar niet uitgesproken.
Samenvattend: Met de Jazz laat Honda een eigen geluid horen. Het gaat niet mee in de trend van uiterlijk vertoon en kostbare en veelal zinloze techniek. In plaats daarvan kiest Honda voor functionaliteit en efficiency.
plus
- Zeer ruim
- Vlot en zuinig
- Superslimme virtuele assistent
min
- Geen dodehoek-detectie
- Weinig harmonieuze vormgeving
- Klokken onleesbaar bij volle zon
