‘De perceptie verandert: Autosport is géén mannensport!’
Jessica Hawkins is realistisch. De kans dat ze daadwerkelijk ooit deelneemt aan een Grand Prix is te verwaarlozen, beseft de Britse coureur (28). Toch is haar dienstverband bij het Aston Martin F1-team relevant. Hawkins is het bewijs dat een lesbische vrouw wel degelijk de top van de internationale autosport kan bereiken: “Honderd procent zeker dat er een vrouw in de Formule 1 gaat rijden.”
Tweemaal eerder werd een test om uiteenlopende redenen op het laatste moment geannuleerd, afgelopen september kon Hawkins op de Hungaroring alsnog 26 ronden afleggen in de AMR21. “Na mijn installatieronde – waarin ik helemaal niet pushte want ik wilde de tijd nemen – dacht ik: ‘Wauw!’ En nadat ik mijn installatieronde had gedaan, had ik tijd om alles in me op te nemen, ik had tijd om alles te verwerken. Toen ik weer naar buiten ging, was ik volledig gefocust en kon ik doen wat ik moest doen. Aan het einde van de sessie, dacht ik: ‘Dit is geweldig, ik kan niet geloven dat ik dit zojuist heb meegemaakt’.”
Hawkins een rolmodel voor jonge meiden
Voor het eerst in vijf jaar tijd deed een vrouw een test in een Formule-wagen. Hawkins toonde jonge meiden hiermee aan dat een droom kan uitkomen. Hoewel ze geen Grands Prix rijdt, is Hawkins door de test wel een rolmodel voor aanstormend talent geworden. “Het is vreemd om mezelf zo te zien, maar ik denk het wel, ja [dat ik een rolmodel ben]”, vertelt Hawkins aan GPBlog. Ik heb zoveel berichten gekregen van jonge meisjes of hun ouders die zeiden dat ik ze had geïnspireerd.”
“Of dat nou komt door een gebrek aan budget, een gebrek aan drive of niet genoeg talent hebben. Maar als minder vrouwen dan mannen überhaupt starten, dan zien we natuurlijk geen vrouw aan de top. Als we jonge vrouwen aanmoedigen, of in elk geval laten zien dat er een mogelijkheid is, dan is de kans groter dat vrouwen steeds hoger op de autosportladder komen.”
Perceptie in de autosport verandert
Een vrouwelijke coureur in de top van de autosport is nog steeds een anomalie. Hawkins wil – uiteraard – het hoogst mogelijke bereiken, haar voornaamste doel. Tegelijkertijd is ze zich er nu zeer van bewust van haar voortrekkersrol. “Ik heb mezelf nooit zo gezien, maar ik denk dat hoe verder ik in mijn carrière kom, hoe meer verantwoordelijkheid ik voel om een van die mensen te zijn die dat kan zijn en de jongere generatie kan inspireren. Dus ik denk, ja, het wordt meer een passie en iets waar ik aan zal blijven werken.”
Dat er daadwerkelijk een verandering gaande is, merkt ook Hawkins. Met bijvoorbeeld de oprichting van F1 Academy is de opleiding van vrouwelijke talenten een belangrijk thema voor de autosportteams én daarmee ook de Formule 1 geworden. In haar eigen loopbaan heeft Hawkins ervaren hoe lastig het is om überhaupt de kans te krijgen om te gaan racen. Het was dat ze haar vader smeekte om een kans. “Maar als ik dat niet had gedaan, zou mijn vader mij dan hebben meegenomen? Dat zou hij waarschijnlijk niet doen, wellicht niet omdat ik een vrouw was? Hij zou hebben aangenomen dat ik er niet in geïnteresseerd zou zijn. De perceptie dat autosport een mannensport is, verandert. Want dat is het niet.”
Op een zitje in de Formule 1 rekent Hawkins niet. Dat ze de weg plaveit voor een ander, daarvan is de Britse wél overtuigd: “Ja, honderd procent. Ik geloof honderd procent dat er vrouwen zijn geweest die voldoende getalenteerd waren. We hebben vrouwen gehad die de financiële support hadden, we hebben vrouwen gehad die gedreven genoeg waren, we hebben vrouwen gehad die gepassioneerd genoeg waren.”
“We hebben een vrouw gehad die alles heeft wat je nodig hebt om Formule 1-coureur te worden. Maar wat we niet hebben gehad is een vrouw die elk stukje van de puzzel heeft dat je nodig hebt om de Formule 1 te halen. En zodra we die vinden, zal ze honderd procent zeker in de Formule 1 actief zijn. Ik twijfel daar geenszins aan.”
