Ik ben de meest bescheiden persoon ter wereld. Dat kan natuurlijk niet, want wie bescheiden is, zal zichzelf daar nooit voor prijzen. Maar als er een meest bescheiden auto ter wereld is, dan is het misschien wel de Volvo V90. Dit topmodel van Volvo blinkt uit op vele punten, maar loopt nergens mee te koop.
Hoe kan een bijna vijf meter lange stationcar uit het hoge segment bescheiden zijn? Door te kiezen voor elegante lijnen, ingetogen vormen en een minimum aan versierselen. Slechts de verhoudingen tussen het glas, het metaal en de wielen geven de V90 zijn gespierde uitstraling. De langgerekte vorm voorkomt dat deze atletische stationcar een bullebak wordt. Alles is beschaafd en gecultiveerd, zoals dat van een Zweed mag worden verwacht.
Het interieur kan typisch Scandinavisch worden aangekleed met echt en vrijwel onbewerkt hout, “blonde” bekleding en natuurlijke materialen. Voor de testauto is echter gekozen voor een meer zakelijke uitstraling met zwart leder, afgewisseld met chromen accenten. Ongeacht de aankleding levert Volvo stoelen die zo voortreffelijk zitten, dat menigeen nog voor aanvang van de proefrit al verkocht is!
Wel jammer: ondanks de royale buitenmaten valt de bagageruimte tegen. De V90 is in dit opzicht een echte “life style” auto, waarbij de stationcar wordt gekozen om het uiterlijk en niet om de praktische mogelijkheden (alhoewel 1.526 liter in absolute zin een forse hoeveelheid ruimte blijft).
Infotainment
Toch vraagt het enige tijd om door alle menu’s te “swipen” en de onderliggende structuur te doorgronden. Pas daarna kunnen alle functies al rijdende veilig worden bediend. Het verticaal plaatsen van het beeldscherm heeft nog een doel: het maakt navigeren makkelijker, omdat duidelijker wordt hoe de route zich voor de auto zal ontwikkelen (wat zich naast de auto bevindt is immers minder relevant).
Pilot Assist
Het zal niet als een verrassing komen: dit topmodel van Volvo is voorzien van alle veiligheidstechnieken die het merk in huis heeft. Ook deze functies worden in- en uitgeschakeld via het centrale beeldscherm. En ja, het uitschakelen van veiligheidssystemen is een heel enkele keer zinvol. Zo ging de testauto vol op de remmen voor een wegversmalling in de vorm van een bloembak. Ook het actief meesturen om te voorkomen dat de chauffeur per ongeluk op de andere rijstrook terecht komt kan soms onwenselijk zijn wanneer bijvoorbeeld om een fietser heen wordt gestuurd.
Juist heel prettig is “Pilot Assist”. Op de snelweg kan deze automatische piloot het gasgeven, remmen en sturen overnemen. Dit werkt in de praktijk prima en vooral heel ontspannend.
Gevoelsmatig zou de V90 met zijn Pilot Assist geheel zelfstandig lange afstanden kunnen afleggen. De Europese wetgeving staat dit nog niet toe en daarom verschijnt na zo’n 10 seconden een melding om de chauffeur te manen de controle weer over te nemen. Zie de Pilot Assist daarom vooral als een bijrijder die meekijkt, meestuurt en ingrijpt wanneer nodig.
D4 diesel
Tijdens de eerste kennismaking met de nieuwe Volvo V90 waren alleen de allersterkste benzine- en dieselmotoren beschikbaar. Juist een bescheiden type zoals deze V90 kan het heel goed af met een iets minder extreme krachtbron. Daarom is voor deze tweede kennismaking gereden met de D4, een 2.0 liter viercilinder dieselmotor die nog altijd goed is voor 190 pk / 400 Nm.
In de praktijk voelt het echter alsof het vermogen een stuk hoger ligt! Wanneer het gaspedaal kalm wordt beroerd is de D4 beschaafd en zuinig, maar slechts een iets meer resolute beweging van de rechtervoet is voldoende voor een machtige versnelling. Het enige verschil met de eerder gereden D5 is dat de laatste zijn werk met nog meer gemak doet en daarom nog meer rust geeft. Bovendien is de D5 standaard gekoppeld aan vierwielaandrijving, terwijl de D4 mede dankzij voorwielaandrijving een stuk voordeliger in aanschaf is.
Tijdens de proefrit met de V90 D5 werd het door de fabriek opgegeven verbruik bijna gehaald. Ook de D4 is in de praktijk vrijwel even zuinig als beloofd. De testrit kostte 4.8 liter per 100 km en dat is keurig voor een auto van deze omvang. De enige kritiek op de D4 is het relatief hoge geluidsniveau voor een auto in deze prijsklasse.
Weggedrag
Niet alleen de V90, maar iedere Volvo heeft een kenmerkend karakter als het gaat om de rijeigenschappen. Aanvankelijk stuurt een Volvo heel gemiddeld. De besturing is niet te licht en niet te zwaar, het onderstel is niet uitgesproken hard of zacht. Daarom kost het veel testkilometers om de ware aard van de V90 bloot te leggen.
Maar… als de chauffeur toch een keer het stuur omgooit, dan toont de V90 een heel andere zijde van zijn karakter. Snelle bochten worden met zoveel gemak opgevangen dat het lijkt alsof er niet meer dan een “oneffenheid” in de weg zat. Hard rijden met de V90 D4 is zo gemakkelijk dat het lijkt alsof er niets gebeurt en alleen omdat het achteropkomende verkeer als een stipje in de binnenspiegel verdwijnt, wordt duidelijk dat het wel degelijk heel hard gaat.
Daarmee heeft de V90 een bijzonder ingetogen karakter, zeker naast de concurrenten die vaak te koop lopen met hun kunnen. Ook hier is de V90 dus het meest bescheiden van allemaal, alhoewel Volvo dat natuurlijk nooit van zichzelf zal zeggen…
Conclusie
Een uitgebreide proefrit met de Volvo V90 D4 leert dat deze luxe reisauto zich prima kan meten met de concurrentie. De D4 is sterk en bovendien even zuinig als in de folder beloofd. De (veiligheids)techniek is innovatief en bruikbaar. De V90 is comfortabel, maar leent zich net zo makkelijk voor een dynamische rijstijl.
Het grote verschil met de concurrentie zit daarom in de uitstraling. De V90 loopt niet te koop met al deze verdiensten en is daarom super bescheiden.
plus
- Sterke, zuinige D4-motor
- Beschaafd en bescheiden imago
- Innovatieve (veiligheids)techniek
min
- D4 mag stiller
- Minst ruime stationcar in zijn segment
