De T-Roc is een waar succesnummer voor Volkswagen. De reden is simpel: tegenwoordig is niet de hatchback (zoals de Golf) het meest verkochte type auto, maar de SUV (zoals de T-Roc). Juist omdat een Sports Utility Vehicle nu gemeengoed is, zoekt Volkswagen naar manieren om zich te onderscheiden van de massa. Eerst verscheen daarom de razendsnelle T-Roc R, nu is het de beurt aan de T-Roc Cabrio.
Nog een reden om de T-Roc Cabrio te ontwikkelen: de laatste Golf Cabrio was de Golf 6 (we zijn inmiddels bij generatie 8) en met het stopzetten van de productie van de Beetle had Volkswagen geen cabriolet meer in het programma. Gezien de populariteit van de T-Roc werd dat model uitgekozen als de nieuwe cabriolet van Volkswagen.
Cabriolet
Maar dat zorgde wel voor een uitdaging! Bij het ontwerp van de T-Roc was namelijk nooit rekening gehouden met een cabriolet. Omwille van de stevigheid en het uiterlijk was het nodig om een tweedeurs koetswerk te ontwikkelen. Vervolgens bleek het noodzakelijk om de wielbasis te verlengen (+4 cm) om de T-Roc Cabrio aan te kunnen bieden als een serieuze vierzitter. Tel daarbij op dat een cabriolet heel andere eisen stelt aan de veiligheid (die bij andere auto’s voor een flink deel uit de dakconstructie komt) en het is duidelijk dat de Volkswagen-technici voor een uitdaging stonden.
De T-Roc Cabrio heeft een stoffen dakconstructie, waarvan de techniek grotendeels een doorontwikkeling is van de laatste Golf Cabrio. Een metalen dak zou te zwaar zijn en zou nog grotere aanpassingen aan het koetswerk vereisen omdat het zich minder makkelijk op laat vouwen. Het stoffen dak van de T-Roc is geheel elektrisch te openen en te sluiten; zelfs handmatig vergrendelen of ontgrendelen is niet nodig.
Ruimte en uitrusting
De eenvoudige instap en hoge zit zijn logischerwijs gelijk aan die van de standaard T-Roc. Toch is de ervaring heel anders omdat bij de cabriolet een B-stijl (de balk tussen het voorste en achterste zijruit) ontbreekt. Daardoor is het koetswerk eenvoudiger te overzien en geeft de Cabrio, zelfs met gesloten dak, al een groter gevoel van vrijheid.
De beenruimte achterin is voldoende. Zeker als de bestuurder en bijrijder iets inschikken is ook deze pret-uitvoering van de T-Roc te beschouwen als een serieuze gezinsauto. Dat ligt anders voor de bagageruimte: die is ronduit klein. Met 280 liter is de kofferruimte vergelijkbaar met die van een kleine stadsauto, zoals bijvoorbeeld Volkswagens eigen Up!
De uitrusting van de testauto is compleet, waarbij de digitale klokken achter het stuurwiel voor een modern gevoel zorgen. Het voordeel van dit beeldscherm boven analoge klokken is, dat de bestuurder kan kiezen hoe welke informatie wordt getoond. Zo kan informatie van het navigatiesysteem prominenter worden getoond in een vreemde omgeving of kan juist worden gekozen voor meer verbruiksinformatie tijdens een zuinige rit.
Het audio-, communicatie- en navigatiesysteem wordt bediend via een centraal beeldscherm. De bediening en functionaliteit ervan deugt, maar is niet beter of slechter dan bij soortgelijke systemen van andere merken. Uiteraard is voorzien in ondersteuning voor Apple Carplay en Android Auto voor wie er de voorkeur aan geeft om de eigen smartphone in te zetten als brein van de T-Roc. Daartoe zijn voorin twee USB-C aansluitingen te vinden. De testauto is voorzien van het optionele Beats-audiosysteem, dat heel behoorlijk klinkt en ook nog voldoende vermogen heeft om een feestje te bouwen wanneer het dak is geopend.
„De doordachte dakconstructie laat zich snel en eenvoudig bedienen, wat uitnodigt om zo veel mogelijk open te rijden“
Prestaties
De T-Roc Cabrio is leverbaar met een 1.0 of 1.5 liter benzinemotor. Vierwielaandrijving is niet beschikbaar, waarmee een deel van de functionaliteit en reden om voor een SUV te kiezen wegvalt. De testauto is voorzien van de 150 pk / 250 Nm sterke 1.5 liter motor en daarmee zijn de prestaties voldoende. Volkswagen heeft ervoor gezorgd dat de motor nooit hard hoeft te werken om te presteren. Mede vanwege het terughoudende karakter van de 7-traps automaat reageert de T-Roc Cabrio met een zekere gelatenheid op commando’s van de bestuurder. Daarom dwingt de auto een kalme rijstijl af en wie daar gehoor aan geeft heeft aan de T-Roc Cabrio een comfortabele en relatief zuinige auto. Het testverbruik kwam uit op 5.6 liter per 100 km en dat is keurig voor een auto met dit gewicht en van deze omvang.
Met gesloten dak is het geluidsniveau beschaafd en dankzij het terughoudende karakter van de motor is de Cabrio bijna even comfortabel als de T-Roc met vast dak. Alleen op hoge snelheid is soms hoorbaar hoe de wind tussen de diverse lagen van het dak speelt en ze een enkele keer met een diepe “plop” uitelkaar worden geblazen. Dit gebeurt echter sporadisch en in de regel zijn de extra rijgeluiden geen reden om de T-Roc met vast dak te verkiezen boven de cabriolet.
Weggedrag
Zoals bij iedere cabriolet, verandert ook het karakter van de T-Roc compleet wanneer het dak wordt geopend. Dit kost 9 seconden en mag al rijdende tot een snelheid van 30 km/u. Niet onbelangrijk: het proces verloopt zonder piepende, krakende of kreunende geluiden. Omdat het openen en sluiten vlot en moeiteloos verloopt, is de drempel laag om het intensief te gebruiken.
Met geopend dak geeft de T-Roc Cabrio een groot gevoel van vrijheid. Er blijft geen skelet, rolbar of andere constructie staan; de T-Roc Cabrio is helemaal open. Bovendien geeft de hogere zitpositie een nog groter gevoel van vrijheid dan bij een conventionele cabriolet.
Omdat het spreekwoord zegt “hoge bomen vangen veel wind”, zou het logisch zijn dat de inzittenden van de T-Roc veel meer wind vangen dan in een traditionele cabriolet. In de praktijk valt dat mee. Met geopend dak (en gesloten zijruiten) kan tot wel 100 km/u in redelijk comfort worden gereden. De turbulentie in het interieur blijft beperkt. Het zijn vooral de rijgeluiden van andere auto’s die een gesprek bemoeilijken. De testrijder werd overvallen door een regenbui, maar zolang de auto blijft rijden blijven de inzittenden ook met open dak droog. Daarbij zorgen de ruitenwissers wel voor vrij zicht, maar vegen ze het water vervolgens niet in het interieur.
Met geopend dak genieten de inzittenden niet alleen volop van de omgeving, de bestuurder krijgt bovendien een beter gevoel met het mechaniek van de auto. Ten opzichte van de standaard T-Roc is de cabriolet zo’n 100 kg zwaarder. Dit is niet voelbaar in het weggedrag of bij het remmen. Wie heel goed oplet, merkt wel dat het koetswerk iets tordeert, bijvoorbeeld op slecht wekdek. Dit meegeven van het koetswerk is echter niet storend. Net zoals bij de standaard T-Roc is het weggedrag nog steeds prima voor een SUV. Dat zorgt ervoor dat de bestuurder zorgeloos kan genieten van de zon.
Conclusie
Volkswagen heeft een lange historie met cabriolets, maar nooit eerder bouwde het een SUV-cabriolet. Een testrit leert dat deze combinatie geen slecht idee is. Op de eerste plaats omdat het een logisch idee is: de klant vraagt om een SUV en net zoals in het verleden wil Volkswagen graag een speciale uitvoering aanbieden in de vorm van een cabriolet.
Een aantal van de voordelen van een SUV gaan echter verloren tijdens de transformatie tot cabriolet. Wie een SUV koopt om de terreinwaardigheid of ruimte kan die smoes niet meer aanvoeren. De T-Roc Cabrio is niet leverbaar met vierwielaandrijving. De bagageruimte is grofweg gehalveerd en alhoewel de T-Roc Cabrio nog steeds kan worden aangemerkt als vierzitter, biedt de conventionele T-Roc meer ruimte achterin.
Als pretauto overtuigt de T-Roc Cabrio absoluut. Ondanks het feit dat de T-Roc Cabrio geen uitgesproken rijeigenschappen heeft, heeft de auto als geheel wel een uitgesproken karakter: dat van een echte zonaanbidder. De doordachte dakconstructie laat zich snel en eenvoudig bedienen, wat uitnodigt om zo veel mogelijk open te rijden. Als bijkomend voordeel geeft de hoge zit een nog groter gevoel van vrijheid dan gebruikelijk.
plus
- Prima rijeigenschappen
- Groot gevoel van vrijheid
- Comfortabel met open en gesloten dak
min
- Matige prestaties
- Minder ruim dan de standaard T-Roc
- Niet leverbaar met vierwielaandrijving
