- 1| MSD Hyundai Coupe F2 Kit Car
- 2 | Team DMV Hyundai Coupe V6 SP4
- 3 | Indigo Racing Hyundai Genesis GT300
- 4 | Hyundai Genesis RMR PM580
- 5 | Hyundai RMR Veloster Turbo GRC
Vijf vaak vergeten race en rally Hyundai’s
1| MSD Hyundai Coupe F2 Kit Car
De tweede divisie van het WRC vereiste een natuurlijk ademende motor van maximaal twee liter en exclusief tweewielaandrijving. Hyundai selecteerde de ranke Coupe als basis voor de rallymonsters. In het eerste seizoen kwam de Coupé F2 vermogen en betrouwbaarheid tekort tegenover de gevestigde orde van Peugeot, Renault en Seat, maar al in 1999 deed het team een gooi naar de titel. Met Alister McRae (de broer van) en Kenneth Eriksson pakte Hyundai P2 in het 2 Litre kampioenschap, zeven punten onder winnaars Renault.
De Coupé F2 Evo 2 vormde de opmaat naar een volledig World Rally Car-programma met de Accent in 2000. Daarnaast verkocht Hyundai een imagebuilder met de F2 en F2 Evolution straatversies. Met bijna 160 pk, aangepaste ophanging en een bodykit wisten de modellen het oubollige imago van het merk iets op te vijzelen.
2 | Team DMV Hyundai Coupe V6 SP4
Het nieuws van die prestatie bereikt Hyundai’s hoofdkantoor in Seoul, waar iedereen meteen geïnspireerd was. De Schumann-broers kregen al snel fabriekssteun van Hyundai en stapten al snel over naar een echte Genesis. De Team DMV Coupé vormde uiteindelijk de aanleiding voor de oprichting van een onderzoekscentrum in Namyang, waar in 2012 de N-divisie ontstond.
3 | Indigo Racing Hyundai Genesis GT300
Oke, dit is eigenlijk een beetje valsspelen. De Genesis die gebouwd werd voor de Japanse Super GT-serie werd namelijk helemaal niet officieel ondersteund door Hyundai. Sterker nog: het was eigenlijk een omgekatte Toyota. In 2012 hoopte het Zuid-Koreaanse raceteam Indigo Racing de aandacht van het merk te trekken met een Genesis-body op het chassis van een Toyota Supra GT500.
4 | Hyundai Genesis RMR PM580
In 2010 wilde Hyundai voor eens en altijd inbreken op de Amerikaanse markt met een spectaculaire racer. Als strijdtoneel voor de vuurspuwende machine kozen de Koreanen Pikes Peak, de beruchte berg in hartje Colorado. Een record bij de jaarlijkse race naar de top zou voor Hyundai een ideale PR-move zijn. De uitdaging die de berg verschafte was destijds nog uniek: ongeveer de helft van de run was immers nog onverhard.
Hyundai en technische partner Rhys Millen Racing namen een bijzondere route om het record na te jagen. In plaats van een super-rallywagen creëerde het team een soort miniatuur Le Mans Prototype. De PM580 werd voorzien van een in het midden geplaatste Lambda V6, uitgeboord van 3,8 naar 4,1 liter en voorzien van een enkele forse turbo. Het resultaat was een gezonde 750 pk op alle vier de wielen. Met een gewicht van slechts 840 kilo leverde het angstaanjagende prestaties op.
Ondanks alles wisten Rhys Millen en de PM580 het record van Nobuharu ‘Monster’ Tajima en Suzuki uit 2007 niet te breken bij de runs in 2010 en 2011. In 2012 werd de volledige run geasfalteerd, waardoor Monster’s tijd vereeuwigd werd. Millen zette dat jaar het record met een Time Attack-versie van de standaard Genesis. In 2013 keerde hij terug met de achterwielaangedreven, 900 pk sterke PM580-T gebaseerd op een Daytona Prototype. Die auto moest het echter afleggen tegen de machtige Peugeot 208 T16.
5 | Hyundai RMR Veloster Turbo GRC
Vier jaar na de eerste Pikes Peak-run sloegen RMR en Hyundai opnieuw de handen ineen, dit keer voor een heel andere machine. In 2010 werden Amerikaanse motorsportfans namelijk verblijd door de komst van rallycross. In typische stijl werd het kampioenschap meteen tot ‘Global RallyCross’ gebombardeerd. De serie bleek een lucratief uithangbord voor merken als Ford, Subaru, Volkswagen, Mini en Dodge.
Hyundai besloot een graantje mee te pikken met een eigen GRC-bolide. In tegenstelling tot de concurrentie baseerde het merk de racer niet op een ordinaire sedan of hatchback, maar op de bijzondere Veloster. Het fastback-geval met asymmetrische deuren was immers het sportieve uithangbord van Hyundai. De Veloster werd voorzien van een 600 pk sterke variant van de tweeliter turbomotor en een geavanceerd vierwielaandrijvingsysteem.
Na een zinderende debuutseizoen met twee overwinningen voor Millen begon het project uit elkaar te vallen. Het team reed steeds minder races en zette allerlei coureurs in. Na nog eens vijf starts voor Millen begin 2016 was de koek alweer op. Dat gold een jaar later ook voor Global RallyCross: het kampioenschap werd begin 2018 opgeheven. Vrijwel meteen ontstond het Americas Rallycross Championship om het stokje over te nemen.