De spanning tussen Stellantis en de Italiaanse regering lopen hoog op. Tavares vraagt de regering al enkele maanden om de overgang naar elektrische auto’s te ondersteunen. Maar er gebeurt niets. De confrontatie lijkt uit te draaien op een vechtpartij. En het dreigt te leiden tot de sluiting van fabrieken op het schiereiland. 
Het gaat niet goed tussen de topman van de Stellantis-groep, Carlos Tavares, en de Italiaanse regering. Enkele dagen geleden betreurde de sterke man van de groep van 14 merken dat Italië de overgang naar elektrische auto’s niet beter ondersteunt, vooral met aankoopsubsidies zoals in andere Europese landen gebruikelijk is. Volgens hem verzwakt deze situatie de Italiaanse fabrieken van de Stellantis-groep, die recentelijk werknemers heeft moeten ontslaan en momenteel op halve kracht draaien. Aan de kant van de regering suggereren verschillende bronnen dat er in de komende weken een steunprogramma van 900 miljoen euro voor elektrische auto’s gepland staat.
Giorgia Meloni is verontwaardigd
De druk die Tavares uitoefent wordt duidelijk niet geapprecieerd binnen de Italiaanse regering, en al helemaal niet bij premier Giorgia Meloni. Ze heeft Tavares hevig aangevallen en ervan beschuldigd de autoproductie te willen verplaatsen van Italië naar lagelonenlanden. Volgens Giorgia Meloni “moet een auto, die als een Italiaans juweel op de internationale markt wordt gepresenteerd, ook in Italië worden geproduceerd”.
In Marokko?
Onlangs stuurde Stellantis, dat de merken Fiat, Alfa – en binnenkort weer Lancia – produceert, een brief naar zijn Italiaanse leveranciers waarin werd gewezen op de investeringsmogelijkheden in Marokko, een land waarnaar de afgelopen jaren verschillende bedrijven in de auto-industrie zich hebben gericht vanwege lagere kosten. Deze brief kreeg veel kritiek, maar ook vragen over de toekomst van de productie in Italië. Tavares rechtvaardigde zich door te benadrukken dat de sector “creatief” moet zijn om de kosten te beperken. Tavares blijft dus trouw aan zichzelf en volgt een harde lijn om systematisch kosten te verlagen. Wat redelijk goed lukt, gezien recordwinst van de groep.
Anderzijds heeft Giorgia Meloni ook geen blad voor de mond genomen. Ze beweerde dat de fusie van FCA eigenlijk slechts een “Franse overname van de historische Italiaanse groep” was en dat het niet verwonderlijk was vanuit haar perspectief dat “de industriële keuzes van het bedrijf veel meer rekening houden met Franse eisen dan de Italiaanse”. Dit is misschien deels waar, aangezien de Franse regering een belang heeft in Stellantis (6,1%) via haar bank BPI France, die bedrijven financiert. Italië heeft daarentegen niet geïnvesteerd. Het blijft te zien of het opnieuw de werknemers zullen zijn – in dit geval Italianen – die de prijs zullen betalen…
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
