Het nieuwe, op zichzelf staande kampioenschap verdeelt de deelnemers in de categorieën Pro, Am en Pro-Am, waarbij coureurs punten scoren op basis van het aantal concurrenten dat ze binnen hun categorie verslaan. Er is ook flexibiliteit aan de technische kant, met een speciale klasse voor de ‘sub-GT4’ Porsche Caymans van SR Motorsport.
Het zes races tellende kampioenschap bestaat uit twee sprintraces van 30 minuten en een enduro van een uur met verplichte pitstop.
Race 1
De zaterdagsprint was het hoogtepunt van de dag. Het weer werkte meer mee dan bij sommige andere races, met een vochtige baan bij de start. Het was droog genoeg voor slickbanden, maar slechts marginaal… en dat was precies wat het een vermakelijke 30 minuten maakte.
Polesitter Leo Pichler (Razoon Porsche Cayman) pakte direct een vroege voorsprong en leek te sterk voor zijn rivalen aan weerszijden van een safety car in de eerste ronde, veroorzaakt door spins achter hem. Hij had al een voorsprong van meer dan drie seconden toen een andere gestrande coureur een tweede inzet van de safety car betekende.
Leo Pichler, Razoon, Porsche Cayman
Foto: Gedlich Racing
Maar Pichler kwam niet zo gemakkelijk weg bij de tweede herstart, net voorbij het halfwegpunt. De race draaide uit op een strijd tussen Pichler, Jamie Day, Joel Mesch en Mathieu Martins. Day duwde zijn Aston Martin Vantage netjes voorbij Pichler bij de krappe Gancho-chicane, en dat was het begin van een korte periode van chaos aan kop van het veld. Het gedrang leidde ertoe dat Pichler bij het uitkomen van de lange Parabolica Ayrton Senna door het grind moest en terugviel naar de vijfde plaats, terwijl Martins voorbijstak aan Day en Mesch (Schnitzelalm Racing Mercedes). Het was een sterke comeback van Martins, die in de eerste bocht van de race spinde.
Maar een misverstand tussen Martins en een achterblijver betekende dat de Racar Motorsport Porsche van eerstgenoemde ook een ongepland moment buiten de baan had – de overwinning ging voor hem in rook op. Martins viel terug naar de derde plaats en in de laatste paar ronden ging de strijd tussen Day en Mesch. De 18-jarige Day weerstond knap de druk. Dat betekende dat een gloednieuw team, Forsetti Motorsport, zijn allereerste overwinning kon vieren.
Het Britse team wordt geleid door ingenieur Joe Holloway, die meerdere jaren Formule 1-ervaring heeft. Maar waarom deze naam? Holloway zegt dat de etymologie van Forsetti voorlopig nog geheim is. Maar hij voegde eraan toe dat slimme motorsportfanaten er misschien wel achter kunnen komen…
Race 2
Er was geen sprake van slicks in de tweede sprintrace op zondagochtend. Deze begon nat en werd alleen maar natter.
Pichler gaf toe dat hij van regen hield en profiteerde optimaal om zijn fout uit race 1 goed te maken. Ironisch genoeg speelde de lange laatste bocht opnieuw een cruciale rol. Dit keer was het de grootste rivaal van de Oostenrijker die werd verrast door de snelle, beroemde rechterbocht, namelijk polesitter Ivan Ekelchik (Wimmer Werk Motorsport Porsche Cayman).
Ekelchik verloor in de eerste bocht de leiding aan Pichler, maar weigerde om zich neer te leggen bij een nederlaag. Bij de herstart na een vroege safety car in ronde vijf ging hij echter iets te ver. Zijn fout bij het uitkomen van die Parabolica kostte hem enorm veel tijd en hij beëindigde zijn race uiteindelijk voortijdig in de pits. Dat maakte het leven relatief gemakkelijk voor Pichler, die foutloos naar de vlag reed en zijn voorsprong uitbouwde tot meer dan vijf seconden bij de finish.
Achter hem was het vermakelijk, want Tom Lebbon (Elite Motorsport McLaren Artura) probeerde een groot deel van de race voorbij Jay Mo Hartling van Schnitzelalm Racing te komen. Hun strijd was een studie naar de werking van de zeer uiteenlopende natweerlijnen, maar Lebbon’s beleid om aan de binnenkant te blijven leverde uiteindelijk in de negende ronde resultaat op.
Daardoor moest Hartling de rest van de race vechten tegen Enrico Forderer (wiens ‘speciale’ SR Motorsport Cayman zich prima thuis voelde in de regen) – een gevecht dat hij nipt won om het podium te completeren. Klassewinnaars waren Pichler (Pro-Am), Lebbon (Pro) en Speedy Motorsport BMW M4-coureur Luis Liberal (Am).
Race 3
Terwijl de zon zich op zondagmiddag hardnekkig bleef verstoppen, zag het circuit toen de GT4-auto’s naar de startopstelling gingen voor hun enduro er minder nat uit dan eerder op de dag. Toch koos alleen Zac Meakin ervoor om op slicks te rijden – een gok die niets opleverde op een circuit dat tergend langzaam opdroogde.
De uitstekend rijdende Day pakte de leiding vanaf de vierde plaats bij de rollende start, Pichler en Hartling zaten hem op de hielen toen de safety car in de tweede ronde naar buiten kwam. Egor Khichin, die meedeed aan zijn eerste autorace van enig formaat, was gespind in bocht 4 en zijn Porsche moest worden opgeruimd.
Pichler pakte in de vijfde ronde na een duel door drie bochten de leiding over van Day en verdween vervolgens meer dan vijf seconden aan de horizon. Het gevecht achter de Oostenrijker woedde voort, waarbij Martins en Forderer zich bij Day en Hartling voegden. Vlak voordat het pit window openging met nog 35 minuten te gaan, kreeg Pichler problemen met zijn transmissie. Hij viel stil op het rechte stuk terwijl hij in de cockpit allerijl zocht naar een oplossing, maar noch hij noch het team kon die vinden en op dat moment was zijn race effectief voorbij.
Toen de pitstops voorbij waren en de startende coureurs het stuur hadden overgedragen aan hun teamgenoten, voerde Roberto Faria (Racar) Mesch en Mikey Porter (Forsetti) het veld aan, terwijl Forderers teamgenoot Willi Kuhne hun tempo niet kon bijbenen en wegviel.
Met nog 20 minuten te gaan leek het erop dat het een spannend gevecht tot aan de finish zou worden, maar toen kondigden de stewards een drive-through penalty aan voor Faria. Zijn tijd in de pitstraat was één seconde sneller dan het voorgeschreven minimum. Met Faria buiten beeld op de derde plaats na de straf, kon Mesch geleidelijk Porter van zich afschudden, wiens tweede plaats bij de vlag desondanks een sterke prestatie was voor de eerste race van de tiener in een GT-auto.
Het was opnieuw een door Pro gedomineerd podium, maar vierde algemeen en Am-winnaar was de andere NM Racing-auto, bestuurd door Alberto de Martin en Nil Montserrat. CV Performance-duo Charles Dawson en Emil Gjerdrum wonnen de Pro-Am klasse in hun Mercedes.
