Lifestyle

E-bikers 'n vloek of zegen? 'Wachten tot de eerste op m'n motorkap klapt'

Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week rijdt ze bijna een oma op een e-bike aan. “Hoe hard gaat ze wel niet? Tachtig?!?”

Waren het de afgelopen jaren vooral de wielrenners op zondagochtend waarvoor je moest uitkijken omdat die je in groepjes met vijftig kilometer per uur van je sokken bliezen, of vrolijke bakfietsmoeders die je zonder pardon van de weg ramden, inmiddels is er nóg een groep niet te onderschatten wegpiraten: de e-bikers.

Vooral in de winkelstraat zijn ze een uitdaging. Parkeer je je auto aan de rechterkant van de weg, dan is het allemaal nog wel te overzien, maar parkeer je links, dan heb je – zeker als je geen scherpe bijrijder hebt die even voor je kan kijken – een probleem. Uitparkeren duurt zo ‘lang’, dat je in die tijd met gemak een dozijn fietsers schept.

Zoals de oma, die zo hard voorbij kwam racen, dat ik haar bijna aanreed. Ze flipte in het voorbijgaan ook nog even een middelvinger naar me. Ik vrees dat het wachten is tot er echt een keer een e-biker op m’n motorkap klapt.

E-bikes, ze zijn een vloek en een zegen. Een zegen, omdat ze lekker hard van hot naar her kunnen, het fietst goddelijk, zeker als er wind staat/je een bergje op moet trappen/net iets verder weg wil fietsen en even de auto niet wil pakken of geen zin hebt om een half maandsalaris uit te geven aan parkeerkosten.

Onvoorspelbaar en roekeloos rijgedrag

E-bikers zijn een vloek, omdat ze overal als een debiel doorheen crossen. Dat doet niet alleen de jeugd van tegenwoordig, de generatie boomer kan er ook wat van. Geen richting aangeven, de pas afsnijden, op hun mobiel of navigatie kijken, door rood rijden, grote bochten nemen en daarbij drie rijstroken pakken; e-bikers schijnen nogal wat ergernis op te wekken met hun onvoorspelbare en roekeloze gedrag.

En dan heb je, in een gebied dat zo’n beetje de gehele kustlijn van Nederland beslaat – nou ja, van Beverwijk tot Bennebroek – óók nog een Fatbike-bende die jonge pubers in elkaar slaat, hun spullen afhandig maakt en andere weggebruikers, zoals ‘normale’ fietsers en hardlopers, intimideert en bespuugt.

e-bikers 'n vloek of zegen? 'wachten tot de eerste op m'n motorkap klapt'

E-bikers, kortom, zijn een probleem. Een plaag. Een vloek die tot nu toe niet goed op te lossen viel. En in Nederland-fietsland ziet het er niet naar uit dat we dat fietsen, op welke manier dan ook, binnenkort gaan opgeven.

Veilig en vrolijk e-bike-klimaat

Daarom dagdroomde ik in de auto, net nadat ik de oma op een haar na had geschept, van alle mogelijkheden voor een veilig en vrolijk e-bike-klimaat. Met veel flink verlichte fietspaden met speciale e-bike-stroken en stoplichten, extra grote parkeervakken voor bakfietsen – zeker bij treinstations – een helm- en verzekeringsplicht. Misschien moeten we dan ook nog een speciale laan voor elektrische stepjes aanleggen, want die dingen zijn ook zo enig. Allemaal ook nog eens beter voor het milieu én goedkoper dan de auto.

Ja, dat zie ik wel zitten. Tot die tijd ga ik niet meer naar de winkelstraat met de auto – voor ik echt iemand aanrijd. Voortaan pak ik wel gewoon m’n elektrische fiets.