Als er één man van Visma | Lease a Bike was die dit weekeinde tweemaal verantwoordelijk was voor de schifting, dan was het Matteo Jorgenson wel. De Amerikaan bleek in zijn eerste twee koersen voor de Nederlandse formatie cruciaal in het opzetten van de beslissende moves, waarmee hij ook direct het respect won van veel van zijn ploeggenoten. Op social media deelde hij enkele interessante notities vanuit het teamplan van de Nederlandse ploeg, waar In de Leiderstrui hem over sprak.
Screenshotje in het Instagram-verhaal van Matteo Jorgenson, zaterdagavond na de Omloop Het Nieuwsblad. Titel: ‘Omloop notes’, bijvoegende tekst ‘dat verliep volgens mij wel volgens plan’, en een heel riedeltje met aantekeningen van de Amerikaan voor aanvang van de eerste klassieker van het seizoen en zijn eerste koers voor Visma | Lease a Bike.
In zijn samenvatting van het teamplan voor de Omloop Het Nieuwsblad had hij vijf punten als cruciaal aangemerkt. De Haaghoek na 35 kilometer als eerste. ‘Daar moet ik in positie zitten, omdat er vervolgens een grote weg richting Oudenaarde met potentiële zijwind volgt.’ Uiteindelijk bleek het daar iets gedraaid te zijn en kon de boel nog niet direct op de kant getrokken worden, maar een eerste waarschuwing was alvast afgegeven.
Volgende punt in het notitieblokje dat Jorgenson vrijdagavond om 22.25 uur afrondde: 55 kilometer in de wedstrijd. ‘Turning point 1’, aldus de in Nice woonachtige coureur. ‘Daar gaan we over de snelweg en zullen de gebouwen eindigen, waarna de wind van links komt. Explosion’, lezen we. En zo geschiedde: op dat punt trok Visma | Lease a Bike de boel met vijf man in stukken en brokken, wat uiteindelijk een groot deel van de koers zou bepalen.
Via de Kattenberg – één van de eerste hellingen na honderd kilometer – schrijft Jorgenson naar het volgende cruciale punt toe: de Valkenberg. ‘De laatste grote klim voor de grote weg richting de Wolvenberg. BE IN POSITION AND READY’, maakt de man uit de States zichzelf klaar voor het grote gevecht. Puntje 145 kilometer: laatste rechte bocht voor de Wolvenberg en dus de laatste kans om op te schuiven. Then GO’, prent hij zichzelf in.
En ja, op diezelfde Wolvenberg was het inderdaad Jorgenson die de boel aan flarden reed. Vijf man volgde het spoor van de breedgeschouderde coureur van de Yellow B-formatie: ploeggenoten Wout van Aert en Christophe Laporte, alsook Tom Pidcock, Arnaud De Lie en de verrassende Toms Skujins. Die laatste daagde de drie musketiers van Visma even later uit met een stevige aanzet op de Berendries, waarna ze probeerden Skujins uit te putten met demarrages over en weer.
Uiteindelijk kwam Jorgenson in zijn uppie voorop te zitten. ‘Het was een droom die uitkwam, om solo op kop te rijden in mijn eerste koers. Ik moest mijzelf daar wel even in mijn arm knijpen, dit is altijd één van mijn droomkoersen geweest’, aldus de Amerikaan. ‘Het ging goed. Maar richting de Muur was het vol tegenwind. Voordat ik op de Kapelmuur kwam, zat ik al over mijn drempelwaarde. Ik was dus nog blij dat ik de Bosberg overkwam, en op die manier wist ik ook de ploeg perfect op te zetten’, stelde hij tevreden vast. Waarna Jan Tratnik het plan van de ploeg uiteindelijk wist af te ronden in Ninove.
Jorgenson wilde met notities ‘geheugen opfrissen’ voor Belgische klassiekers
In de Leiderstrui vroeg Jorgenson daags nadien naar zijn notitieblokje. ‘Ah ja, die notities… ik schreef ze daags voor de Omloop voor mijzelf op, zodat ik mijn geheugen wat op kon frissen voor de wedstrijd. Maar het plan van de ploeg is in december al klaargemaakt, denk ik. We hebben in november al verkend en vanuit die verkenning is een heel duidelijk idee opgezet voor deze koers. Waarom ik dat dan voor mezelf opschreef? Ik ben geen Belg, dus ik moest het nog even ophelderen’, lacht hij.
Uiteraard heb je het dan over een groot verschil met andere ploegen, qua aanpak. Jorgenson komt van Movistar en daar ging het er heel anders aan toe. ‘We zijn in de aanloop naar de klassiekers met elf mannen naar Tenerife getrokken om onszelf voor te bereiden. Ook de trainingen zijn redelijk anders dan ik gewoon was van het verleden. Ik doe veel dingen anders.’
Ook in Kuurne-Brussel-Kuurne kwam het opgezette plan perfect uit, met wederom een cruciale rol voor de hardrijder van de andere kant van de Atlantische Oceaan. ‘Dit was precies het plan. We wilden één klim aangrijpen om initiatief te nemen en toen het daar niet lukte, gingen we op de volgende klim. Ik ken de namen niet, want nogmaals: ik ben geen Belg, maar het was een Franse naam.’
‘We kregen de selectie die we wilden, konden wat spelen en Wout reed weg met een ideale groep. Het was perfect, met sterke mannen met wie hij weg kon blijven. Hij was de snelste in de sprint, dus een perfecte uitvoering’, klonk het tevreden na afloop van het Openingsweekend, waarin Jorgenson bij het bereiken van de bus nog een welverdiende schouderklop van ploegleider Arthur van Dongen kreeg.
Niet alleen de staf, maar ook kopman Van Aert is blij met de toevoeging van de gretige Amerikaan. ‘Matteo heeft vorig jaar voor de eerste keer de klassiekers gereden. Het is een supersterke en goede gast om mee te koersen en dat ook van ver wil en kan, dus samen met Jan is dat gewoon een heel goede versterking voor de ploeg die we al hadden’, besluit de Belg over Jorgenson, die zich nu zal richten op een goed klassement in Parijs-Nice.
