Rij-impressie - Sinds het verdwijnen van Alpine in 1995 zijn er vier pogingen gedaan om het merk nieuw leven in te blazen. Ruim twintig jaar na dato werpt de laatste exercitie eindelijk vruchten af. De naam is oud, Alpine A110. Verder is alles nieuw.
Fransen zijn bij uitstek goed in het bouwen van comfortabele modellen voor de massa. Exclusieve Franse merken als Delage, Delahaye, Facel en Voisin zijn bij iedereen al lang van het netvlies verdwenen. Sportieve Franse fabrikanten waren er nog minder, maar gelukkig maakt Alpine bij de liefhebbers nog steeds deel uit van het collectieve geheugen.
Middenmotor
En dan is het december 2017 en staat er zomaar een nieuwe Alpine A110 gereed. Maar liefst 22 jaar werd er geen enkele auto onder deze merknaam geproduceerd. Renault bleef niet alleen eigenaar van het merk, de naam Alpine is altijd tijd trots op de gevel van de fabriek in het Normandische Dieppe blijven staan. Sinds 1969 werden alle Alpines daar gemaakt en ook de nieuwe A110 komt daar weer tot stand.
Tot zover de historie, want alles aan de nieuwe A110 is nieuw. Toch hebben de ontwerpers ervoor gekozen de kenmerkende lijnen van de oer A110 uit 1963 in het nieuwe model te verwerken. Het gaat dan om het front met dubbele koplampen, de naam Alpine in losse lettertjes en de nerven die over de neus lopen.
Aan de zijkant zit een karakteristieke belijning die nog verwijst naar de tijd dat de koelucht via roosters net voor de voorwielen de motorruimte in werd geleid. De bolle achterruit is ook typisch A110, net zoals het korte klepje. Daar zat vroeger de motor achter, maar die verhuist bij deze nieuwe oplage naar een plek in de middenpositie net voor de vooras.
Lichtgewicht
De nieuwste technieken maken het mogelijk dat de wanden van één onderdeel verschillende diktes hebben. Resultaat blijft niet uit, de Alpine in de zeer complete Première Edition weegt inclusief alle vloeistoffen en een bijna volle tank 1.108 kg. De basisversie die wat later in productie gaat, komt nog wat gunstiger uit.
Motor
Uiteraard worden er onderdelen van moederbedrijf Renault gebruikt. Al moet gezegd worden dat de 1,8 liter turbomotor kakelvers is. Grappig om te weten dat Renault alle 1,6 en 1,8 turbomotoren in Korea bouwt bij Renault Samsung Motors. De versie die in de Alpine ligt levert een vermogen van 252 pk en komt aan een koppel van 320 Nm al bij 2.000 tr/min.
De motor kan voorlopig alleen met een automatisch schakelende versnellingsbak met dubbele koppeling geworden geleverd. De overbrengingen en de software zijn helemaal specifiek op de Alpine afgestemd. De bak schakelt in de praktijk vliegensvlug en is zodoende altijd bij de les. En wie graag handmatig wil schakelen, die wordt geen strobreed in de weg gelegd. Achter het stuur zitten schakelpaddles.
Dagelijkse ritten
Tot zo ver de theorie, tijd voor de praktijk. Een druk op de rode knop tussen de stoelen brengt de machinerie tot leven. De motor loopt rustig rond, zonder meteen zijn potentie akoestisch luister bij te zetten. De bak wordt bediend met drie drukknoppen op de zwevende middenconsole. Hiermee wordt gewicht bespaard ten opzichte van een traditionele pook. De bediening met drukknoppen vraagt wel enige gewenning. Het inschakelen van de P-stand gebeurt door langer op de N-knop te drukken. Een weetje.
„Waar een veel duurdere Italiaanse sporter eerst omhoog gaat en daarna schuin over een drempel moet rijden om niets te beschadigen, is de Alpine A110 het dorp al weer uit“
Alpine ontwikkelde een nieuwe auto die zich net zo goed thuis voelt in de stad, op dagelijkse ritten als op het circuit. En dat lijkt aardig gelukt. Ronduit indrukwekkend is de manier waarop de A110 snel, maar beheerst over het Franse platteland toert. Op geen enkele manier wordt de auto van zijn stuk gebracht door verkeersdrempels of andere snelheidsremmende ingrepen. De overhang is kort en de bodemvrijheid meer dan voldoende. Waar een veel duurdere Italiaanse sporter eerst omhoog gaat en daarna schuin over een drempel moet rijden om niets te beschadigen, is de Alpine A110 het dorp al weer uit.
Uitlaat
Onzichtbaar ligt achter de motor een 8-vormige uitlaat met een centrale mond onderin de bumper. Hierin zijn een “soundpipe” opgenomen, een aantal voorgeprogrammeerde perforaties en een geluidsversterker die verbonden is met het tussenschot direct achter de stoelen. Allemaal in dienst van de bestuurder die de regie in handen wordt gegeven.
In de stand Normal klinkt de motor voldoende krachtig, maar blijft netjes stil. Heel af en toe is een plofje in de uitlaat waarneembaar. Eenmaal gedrukt op Sport levert een duidelijk actievere rijbeleving op. Het ploffen in de uitlaat wordt sterker en frequenter. De versterking van het geluid naar het interieur schakelt ook een standje hoger. De beleving op een slingerend bergweggetje met haarspeldbochten wordt zo geoptimaliseerd.
Rijbeleving
Bij die beleving past ook een gewichtsverdeling van 44/56 (voor/achter) en het zwaartepunt dat op heuphoogte ligt. Dat verklaart het gevoel dat een bestuurder de auto met het achterwerk van richting lijkt te veranderen. Het elektronische stabiliteits programma (ESP) houdt de Alpine goed op koers, maar hoeft op droge ondergrond nauwelijks in te grijpen.
De winst in de rijbeleving geldt onder bijna alle omstandigheden. Behalve bij een forse zijwind op een stuk snelweg waar de stabiliteit accelererend naar de topsnelheid wat steken laat vallen. Alpine claimt dat de functionele diffuser en de volledig vlakke wagenbodem voldoende garanties op dit vlak moeten bieden. Daar moet wellicht nog even naar gekeken worden.
Bergruimte
Moderne elektronica maakt het bij veel merken mogelijk om één auto meerdere karakters mee te geven. In het geval van de Alpine A110 is het karakter altijd sportief, maar dit worden door middel van de verschillende standen in de richting zowel comfort als extra sportiviteit opgerekt.
Een 4,18 meter lange sportwagen heeft ook z’n beperkingen. Door de stoel heel laag te plaatsen vergt de instap en vooral het uitstappen wat capriolen. De hoogte in het interieur is echter zeer ruim. De lichtgewicht Sabelt-kuipen zonder verstelbare rugleuning bieden een uitstekende zit en ondersteuning. Niet te lange passagiers hebben nog wat bergruimte achter de stoelen.
Tenslotte zit er onder de neus en achterin achter de motor twee keer een bescheiden bagageruimte voor een niet te volle weekendtas. Maar ach, iemand achter het stuur van een Alpine A110 wil toch alleen maar zoveel mogelijk rijden en genieten, zodat een schone onderbroek en tandenborstel volstaan.
Conclusie
Alpine doet de tijden van weleer herleven met een auto die qua vormgeving een doorontwikkeling lijkt van het oermodel. Op het gebied van lichtgewicht constructies, een goede mix van comfort en sportiviteit alsmede nuttig gebruik van moderne elektronica plaatst Alpine het fenomeen A110 helemaal in deze tijd. De auto neemt een unieke positie in op de markt, waardoor kopers nauwelijks de neiging zullen hebben de auto met al bestaande modellen te vergelijken.
plus
- Levendige middenmotor
- Mooie lichtgewicht constructie
- Flinke binnenruimte voor een sportwagen
min
- Diepe zit, waardoor moeilijk uitstappen
- Vertraging bak-bediening door middel van drukknoppen
- Verlies van stabiliteit bij zijwind en hoge snelheden
