Is de ID. Buzz een passende vervanger voor de oude T2 bus?
- De hoge prijs van de elektrische VW bus
- Wat er van de oude bus terug komt in de ID. Buzz
- De eDub Classic T2 rijdt deels als vroeger
Foto: © TopGear / Mark Riccioni
‘Jongens, ik heb een beetje een probleem’, klinkt het over de walkietalkie uit de Volkswagen Type 2 uit 1972 met de bijnaam Solbrit, die zojuist halverwege de heuvel een eindje verderop tot stilstand is gekomen. Oh oh. Dit deel van onze Grote ID. Buzz-test kon nog weleens afgelopen zijn voor het goed en wel is begonnen.
We zijn op de Wrynose Pass in het Lake District, op weg naar de Hardknott Pass, een van de gemeenste en steilste wegen in het VK. We wilden de Buzz afzetten tegen zijn twintigste-eeuwse voorganger, en wel door middel van een heuvelklim – geen klein bier, gezien de reputatie van de achterin liggende, luchtgekoelde originele motor van de Type 2, om bij de minste of geringste helling al oververhit te raken. Het lijkt erop dat ie zijn reputatie eer aandoet.
De hoge prijs van de elektrische VW bus
Kit is wat ongerust omdat het constante stoppen en weer doorrijden voor foto’s tot gevolg heeft dat de temperatuur van de elektromotor gevaarlijk oploopt. Gelukkig heeft hij zijn laptop bij zich en kan hij draadloos de instellingen van de ventilatoren veranderen, zodat ze al bij een lagere temperatuur aan de slag gaan. Hij rolt weer terug naar waar het vlak is en gaat met een flinke aanloop de uitdaging opnieuw aan.
Totdat we (alleen figuurlijk, gelukkig) op tegemoetkomend verkeer stuiten, halverwege een nog steilere klim naar de top van Wrynose Pass. Hoewel de temperatuur nu stabiel is, is Kit alle snelheid kwijt. Wederom gaat hij met de laptop aan de gang, verandert de instellingen zodat de eDub nu de maximale power geleverd krijgt, vloert het pedaal en komt eindelijk aan de top van de heuvel, en eroverheen.
Wat er van de oude bus terug komt in de ID. Buzz
Waar de Buzz op dit moment nog niet veel meer is dan een opgeleukte MPV, biedt de Type 2 haast eindeloze mogelijkheden voor aanpassingen. Dit exemplaar is eerder onder handen genomen door zijn eigenaar en geheel klaar voor welke roadtrip dan ook. Het is een haast schrijnende vergelijking.De Hardknott Pass – met stijgingspercentages van 30 procent – doemt al snel op.
Kit wacht tot de weg vrij is en begint dan aan de beklimming, ik volg niet lang daarna. De hoge zitpositie en lichte besturing lenen zich prima voor de gegroefde eenbaansweg, en hoewel het ook bij de Buzz beslist niet vanzelf gaat, moet je gewoon vertrouwen op je instinct, het constante gepiep van de parkeersensoren negeren en ervoor gaan. Na een paar bochten en bochtjes passeren ook wij het hoogste punt. En dus is een ‘dat hebben we toch maar mooi geflikt’-momentje voor de Volkswagen ID. Buzz en eDub Classic T2 wel op z’n plaats. Op de terugweg grijp ik mijn kans om van auto te wisselen.
De eDub Classic T2 rijdt deels als vroeger
De Type 2 houdt je qua rijden wel meer bezig – je voelt de zware besturing al snel in je schouders en met het rempedaal is kramp alleen maar een kwestie van tijd, maar het valt niet te ontkennen dat de nieuwe elektrische organen de manier waarop dit busje rijdt hebben getransformeerd. Het acceleratiepedaal is vinniger dan dat van de Buzz en een sprintje naar 100 km/u is vlot zat achter de rug.
Waar moet je je 75 mille aan uitgeven? De Volkswagen ID. Buzz is heerlijk eigenzinnig en als een funky familieauto heeft ie charme te over, maar voor een avontuur als dit voelt de eDub Classic T2 authentieker. De elektra heeft deze Type 2 een nieuw leven gegeven, veel van zijn oorspronkelijke minpunten weggepoetst en zijn toekomst in onze nieuwe, door batterijen gevoede wereld veiliggesteld. De Buzz is op dit moment nog niet zijn op maat gemaakte vervanger, maar we hebben zo het vermoeden dat zijn tijd nog wel zal komen.