Moet het koetswerk van je auto hersteld worden? Dan heb je meer geduld nodig dan vroeger. Koetswerkbedrijven hebben het immers steeds moeilijker om geschoold personeel te vinden. Wachttijden van één tot drie maanden zijn geen uitzondering. 
Carrosseriebedrijven hebben aan werk geen gebrek. Dat komt niet omdat er plots meer schadegevallen zouden zijn – integendeel, auto’s worden steeds veiliger – maar wel omdat ze kampen met personeelstekorten. Het gevolg laat zich raden: bestuurders die hun wagen binnenbrengen voor herstelling moeten langer wachten. “De gemiddelde wachttijd bedraagt een maand, maar op sommige plaatsen is het maar liefst drie maanden geduld hebben. Bij ons loopt het niet zo’n vaart, maar de wachttijden zijn ook dubbel zo lang als anders. Vroeger was anderhalve week à twee weken de standaard, nu is dat drie à vier weken”, vertelt carrosssier Dirk Laenen van Carrosserie Noord & Zuid aan HLN.
1.000 mensen te weinig
De sector kampt al langer met een tekort aan geschoolde koetswerkherstellers. “Er werken 5.000 arbeiders in de sector, maar dat zijn er eigenlijk 1.000 te weinig”, aldus Kristof Eraly, algemeen secretaris van beroepsfederatie Febelcar. “De jongste tijd is dat tekort alleen maar groter geworden omdat er na de pandemie veel mensen de brui aan hebben gegeven. Hun bedrijf bleek financieel niet gezond, of ze wilden niet mee met de technologische vooruitgang. Die kost niet alleen geld, maar ook kennis.”
Door de technologische vooruitgang worden hogere eisen gesteld aan een koetswerkhersteller. Vroeger waren herstellingen eenvoudiger. Aan onderdelen zoals de bumper en spiegels, die bij een ongeval vaak als eerste schade oplopen, zitten steeds meer sensoren van rijhulpsystemen. Foutcodes correct interpreteren, is dus cruciaal.
Grote concurrentiestrijd
Er is niet genoeg opvolging van oudere personeelsleden, waardoor de wachttijden nog kunnen toenemen de volgende jaren, vreest Febelcar. Volgens de beroepsfederatie zou de opleiding carrossier beter verhuizen van het beroepsonderwijs naar het technisch onderwijs om ze aantrekkelijker te maken en een grotere instroom te realiseren.
Dirk Laenen stelt vast dat nieuwe personeelsleden vooral komen van andere carrosseriebedrijven die ermee gestopt zijn: “Arbeiders die rechtstreeks van de schoolbanken komen, vinden we niet meer. Er zijn er veel te weinig. En als er zijn, is de concurrentiestrijd groot. Daardoor moeten we carrossiers ook meer betalen. Als carrossier verdien je nu beter je boterham dan als garagist.” Wie handig is en een goedbetaalde job zoekt met werkzekerheid, weet dus wat hem te doen staat…
