Een klassieker in de speelhal van de maker van Out Run
Foto: © Sega
De legendarische Sega-ontwerper Yu Suzuki heeft zijn grootste faam te danken aan OutRun en Daytona USA, maar tussen die twee in maakte hij het minder bekende Power Drift. Hij maakte daarvoor gebruik van wat toen bekend stond als de ‘super scaler’-technologie; Power Drift construeerde zijn verhoogde, achtbaanachtige circuits geheel uit tweedimensionale delen, maar slingerde die zo snel naar je oogbollen dat het leek alsof de hele structuur driedimensionaal was.
Power Drift maakt je draaierig
Als je eenmaal onderweg was, bleek de auto net zo glibberig op de weg te liggen als de titel van het spel al deed vermoeden, en het scherm kantelde op een angstaanjagende manier mee om elke drift nog eens extra te benadrukken. Wat allemaal leuk en aardig is, tot je van de top van een van de torenhoge viaducten af glijdt en de camera op een misselijkmakende manier achter je aan plettert.
Als het je lukte om je buggy op de weg te houden en de eerste vijf circuits als winnaar af te sluiten, dan ontgrendelde je een bonusspel, waarin je óf de motorfiets uit Super Hang-On mocht rijden, óf, hoe cool, de straaljager uit Afterburner kon vliegen. En geloof ons, als je eenmaal in een F-14 Tomcat over een paar kartjes bent gevlogen, komt dat gekibbel over vals spel met de budgetcap in de Formule 1 over als wel héél klein bier.
Extra misselijk worden in de speelhal
Als je het geluk had in een speelhal te zijn die de deluxe-versie van het spel in huis had, dan kon je in een heuse cockpit klauteren en werd je door de stoel alle kanten op geslingerd op de golvende en kronkelige circuits. Er was dan misschien geen officiële ‘moeilijke’ modus van dit spel, maar die hadden we gauw gevonden: speel het eens na het consumeren van een ‘alles erop en eraan’-hotdog en een halveliterfles Fanta.
