We hebben in Nederland een puntenrijbewijs, maar dat geldt alleen voor alcohol
Zelfs je nette schoonouders hebben richting Zeeland een keer een snelheidsboete ontvangen toen ze een weekendje gingen wandelen in de duinen van de Dishoek. Dikke pech, maar dat betekent niet dat ze voortaan alles op de e-bike moeten doen. Maar als ze elke maand een verkeersboete ontvangen, is het misschien tijd om actie te ondernemen. Dit klinkt als een overdreven voorbeeld, maar het is de realiteit bij 31.000 Nederlanders. En die mogen gewoon door blijven rijden.
Niet alleen een gevaar voor zichzelf
Als deze recidivisten zichzelf om een boom vouwen, is dat hun probleem (al zijn er wel kosten voor de staat), maar het probleem is dat ze niet de enige weggebruikers zijn. Daarom is het vreemd dat deze vaste klanten van het CJIB gewoon door mogen blijven rijden. “Zeker als je bedenkt dat we in Nederland een puntenrijbewijs hebben, maar dat dit momenteel niet wordt ingezet tegen fervent hardrijders.
Het Nederlands puntenrijbewijs geldt alleen voor mensen die onder invloed rijden. Als je binnen vijf jaar twee keer gepakt wordt, dan ben je je rijbewijs kwijt. Als jij tien snelheidsboetes rijdt, dan krijg je geen enkel punt op je rijbewijs. Op naar nummer elf! Het voelt als een inkoppertje, maar waarom zou je niet ingrijpen bij mensen die het zó bont maken? Waarom niet het puntenrijbewijs uitbreiden voor de grofste veelplegers?
Een strenger puntenrijbewijs is lastiger dan het klinkt
Wel is er een lastige kwestie met het puntenrijbewijs als het gaat om flitspalen. Je moet wel zeker weten wie er achter het stuur zat van de auto om een punt uit te delen. Als jij je auto uitleent aan je schoonouders en zij vlammen richting Zeeland, dan moet jij niet de punten krijgen. Nu moet de eigenaar van de auto de boetes betalen, ongeacht wie er achter het stuur zat. Het achterhalen van de bestuurder bij elke boete zou een enorme klus zijn voor de overheid.
