Wat doe je als je de nieuwe Land Rover Defender maar niks vindt en je bent superrijk? Nou, dan bouw je gewoon zelf een nieuwe stoere 4x4, natuurlijk…
- Wat is Ineos?
- En hij heeft niet alleen diepe zakken
- Het ontwerp van de Ineos Grenadier
- Nieuwe ophanging en motorisering
- Valt dat mee: een Grenadier bouwen?
- Rijgedrag van de Ineos Grenadier
- De wielen onder Ineos
- De speciale offroad-modus
- Gebreken aan de Grenadier
- Het interieur van de Ineos Grenadier
- De zitpositie
- Nog meer over de cabine?
- Eindoordeel van de Ineos Grenadier
- Specificaties van de Ineos Grenadier (2023)
Foto: © TopGear
Het is alweer een tijdje geleden dat een fabrikant in de wereldwijde SUV-markt woorden als ‘no-nonsense’, ‘uitgekleed’ en ‘werkpaard’ in één en dezelfde zin gebruikte. Maar Ineos is kristalhelder over het nut en de bedoeling van de Grenadier.
Het is een old-school offroader voor mensen die werken op boerderijen of over de Afrikaanse savannes jakkeren en daar nachtenlang kamperen. Ongetwijfeld zul je veel Grenadiers straks geparkeerd zien staan voor de Ekoplaza in een gemiddelde winkelstraat, maar dat is niet de natuurlijke omgeving van deze auto.
Wat is Ineos?
Ineos? Misschien heb je er ooit weleens van gehoord. Het is een van ’s werelds grootste chemieconcerns, met een groeiende aanwezigheid in de energiesector, en ze zijn de laatste tijd ook nogal luidruchtig bezig in de mondiale sportwereld.
Het bedrijf is voor een derde eigenaar van het Mercedes-AMG Formule 1-team, bestiert de Grenadiers wielrenploeg en sponsort het America’s Cup-zeilteam (F1 op de oceaan, in feite) van Sir Ben Ainslie. Achter dit alles staat de eigenaar van Ineos, Sir James Ratcliffe, één van de rijkste mensen van Groot-Brittannië en naar schatting goed voor zo’n 13,3 miljard pond. We hebben het hier over heel, heel diepe zakken.
En hij heeft niet alleen diepe zakken
Ratcliffe is ook nogal een avonturier, en hij investeerde 1,3 miljard pond in het bouwen van een geheel nieuwe terreinwagen, domweg omdat wat er allemaal te koop was hem niet beviel. ‘Of ik ooit bang ben geweest? Een paar keer wel, ja’, vertelt hij TG tijdens een diner. ‘Ik heb de Matterhorn en de Mont Blanc gedaan. Sommige mensen krijgen handigheid in dat soort omstandigheden, maar het was niet mijn ding.’
‘De Grenadier is haast meedogenloos doosvormig, vooral om de interieurruimte te maximaliseren. De wielen staan op de uiterste hoeken om de overhangen zo kort mogelijk te houden’
Het tackelen van de Noord- en de Zuidpool en het oversteken van de Noordwestelijke Doorvaart waren waarschijnlijk makkies voor hem. Hij is in het bezit van een fraaie collectie auto’s, waaronder een aantal Mercedes G-klasses, die hij geweldig vindt – maar hij zou nooit overwegen om ermee op avontuur te gaan. Wat ons brengt op de Grenadier.
Het ontwerp van de Ineos Grenadier
Ratcliffe noemt design als een van de belangrijkste dingen, maar heeft niets met de manier waarop Land Rover de Defender opnieuw heeft uitgevonden. De Grenadier is haast meedogenloos doosvormig, vooral om de interieurruimte te maximaliseren. De wielen staan op de uiterste hoeken om de overhangen zo kort mogelijk te houden en de grote wielkasten maken terreinrijden makkelijker.
De voorschermen zijn zo vlak dat je er rustig een mok thee of een laptop op kunt neerzetten. In het dak zitten gaatjes waar bedrading doorheen kan, zodat extra lampen eenvoudig gemonteerd kunnen worden. Als optie kun je rails aan de deuren monteren met een universeel ophangingssysteem. De deuren naar de bagageruimte zijn niet even groot, maar 70:30 – open ze allebei en je kunt er een europallet kwijt. Een afsluitbare opbergbox is ook een optie.
‘Er zit een zeker vriendelijkheid in dit soort auto’s, zelfs als het werkpaarden zijn’, vertelt de ontwerper van Ineos, Toby Ecuyer. ‘Uitspraken als “trouw” en “je kunt erop bouwen” zeggen een hoop. Het gaat niet om elegantie of gracieus zijn. De auto moest visueel ongecompliceerd zijn en makkelijk in het gebruik. Je hebt ze zo door, dit soort auto’s; je kunt zien hoe ze werken door gewoon naar ze te kijken.’
Nieuwe ophanging en motorisering
Onderhuids schuilen een ouderwets ladderchassis (geleverd door Gestamp in Duitsland), schroefveren en starre assen (van de Italiaanse specialist Carraro, die ook levert aan merken als John Deere). Het chassis heeft een volledige e-coating gekregen om roest optimaal tegen te gaan en is op belangrijke punten van extra sterk staal gemaakt. Voor en achter zijn schutplaten gemonteerd en er is extra bescherming voor de 90-liter brandstoftank.
Er zijn twee motoren leverbaar, allebei van BMW afkomstig. De 3,0-liter benzinemotor met turbo is goed voor 286 pk en 450 Nm, de commonrail-turbodiesel met directe injectie doet 251 pk en 549 Nm. Ineos heeft de handmatig bedienbare tweetraps tussenbak zelf ontworpen, maar hij wordt gebouwd door -Tremec. Naast het centrale differentieel zijn er ook twee elektronische sperdifferentiëlen leverbaar, geleverd door Eaton.
‘We zitten nu zo ver noordelijk in Schotland als we kunnen komen zonder in de Noordzee te vallen’
De achttraps automaat van ZF is hetzelfde exemplaar waarvan veel gebruik wordt gemaakt in de auto-industrie, maar hij is wel opnieuw gekalibreerd en uitgerust met een heavy-duty koppelomvormer. De technische partner van Ineos voor de Grenadier, Magna Steyr, heeft alles gedurende een 1,7 miljoen kilometer lang testprogramma fijngeslepen. Op dat slopende traject bevond zich ook de beruchte Schöckl-bergpas, een bijzondere -favoriet van Sir Jim.
Valt dat mee: een Grenadier bouwen?
We vragen hem of het ontwikkelen van de Grenadier makkelijker of moeilijker was dan hij vooraf had gedacht. ‘Oh, veel moeilijker’, zegt hij onmiddellijk. ‘Zouden we dezelfde beslissingen hebben genomen als we in 2016 hadden geweten wat we nu weten? Ik denk het niet, eigenlijk. Er waren diverse stadia in de ontwikkeling waar we dachten: zullen we nog wel doorgaan? Maar we zijn nooit echt dicht bij een punt van stoppen geweest, al hebben we uiteindelijk wel meer geld uitgegeven dan de bedoeling was.’
Er is een expeditie georganiseerd. We zitten in het noorden van Schotland; noordelijker kan niet zonder in de Noordzee te vallen. Dit is het thuis van de North Coast 500, een kronkelende, geweldig fotogenieke weg die absoluut fantastisch zou zijn in, zeg, een Alpine A110. Hij is misschien minder geschikt voor een 2,7 ton zware terreinauto die er 8,2 (benzine) of 9,9 seconden (diesel) voor nodig heeft om 100 km/u te bereiken en op allerlei interessante manieren overhelt.
Niet dat we al te veel tijd op het asfalt zullen doorbrengen. Het plan is om delen van Schotland te doorkruisen die buiten herten en adelaars nog door weinig wezens zijn gezien. Eerst de weg. De Grenadier-bestuurder is niet het type dat wakker ligt van termen als ‘stuurgevoel’, ‘rechtuitstabiliteit’ of ‘weggedrag’.
Rijgedrag van de Ineos Grenadier
Je draait aan het stuur en weldra verander je van koers. De Grenadier gebruikt daartoe een systeem van het type recirculerende bal, een zwaardere oplossing dan de gebruikelijke tandheugelbesturing, maar ook robuuster en schokbestendiger. Van links naar rechts heb je 3,85 omwentelingen nodig.
Het stuur zelf ziet er aantrekkelijk uit – lekker dik en multifunctioneel dankzij een flink aantal knopjes, en met een prominente rode claxonknop om fietsers en ruiters mee te waarschuwen. De portieren voelen zo solide aan als kluisdeuren. Het onderstelcomfort van de Ineos is uitstekend, met zijn vijfvoudige ophanging voor en achter met progressieve schroefveren (van Eibach).
De wielen onder Ineos
De wielen meten standaard 17 inch en zijn van staal, maar aluminium kan ook, net als een maatje groter in beide materialen. Allemaal zitten ze met zes wielmoeren vast. Je kunt kiezen tussen de standaardbanden (speciaal gemaakte Bridgestones) of tegen meerprijs de BF Goodrich all-terrain T/A KO2-banden. Hij oogt geweldig op de kleinere stalen wielen, maar je vraagt je onwillekeurig toch ook af hoe ie eruit zou zien na een behandeling door de gemiddelde tuner in LA, of iets dergelijks.
Ondanks de aerodynamica van een schuurdeur en de ouderwetse ‘body on frame’-structuur kent de Grenadier nog verrassend veel verfijning. Acht speciale bevestigingspunten helpen om de carrosserie te isoleren van het chassis en vibraties op te vangen.
De BMW-benzinemotor is hier duidelijk de betere metgezel dan de diesel – hij is alerter en heeft meer karakter, maar is ook soepeler. Bij de diesel treden in zijn vier en vijf, bij zo’n 2.000 toeren per minuut, wat zoemerige trillingen op die op den duur best gaan irriteren. Remmen gaat heel goed dankzij de stevige Brembo-exemplaren.
De speciale offroad-modus
Zoals je zou verwachten, is de Ineos volkomen in zijn element in het terrein, of ie nou over rotsen kruipt, door water rijdt (tot 800 millimeter diepte) of over golvend modderig terrein. Zodra de Offroad-modus is geselecteerd, worden de parkeersensoren, het start/stopsysteem en de piepjes als je je gordel niet om hebt uitgeschakeld.
Er zijn assistenten om van een heuvel af of tegen een heuvel op te rijden en de aanloop- en afrolhoeken zijn bijzonder vergelijkbaar met die van een Defender op schroefveren. Hij voelt ondoordringbaar aan, post-apocalyptisch zelfs. Maar toch: één van de auto’s in het konvooi blijft steken in een wel heel erg modderige sectie.
Gebreken aan de Grenadier
Het probleem is een achterdifferentieel dat van slag is, een euvel dat zich de volgende dag ook bij onze auto openbaart. Het blijkt dat de elektromagneet in het differentieel soms even een momentje nodig heeft om de boel op orde te krijgen. Het komt erop neer dat we hem uit en weer aan moeten zetten. Klaar.
Er zijn andere eigenaardigheden. De ruitenwissers reiken niet ver genoeg, wat een besmeurde plek op de voorruit achterlaat die samenzweert met de A-stijl om je een joekel van een dode hoek op te leveren. Ook is bij de rechtsgestuurde auto’s die wij rijden de voetenruimte ingeperkt door de routing van de uitlaat, waardoor de pedalen niet helemaal in lijn staan met je zitpositie.
De knieruimte achter is niet riant als je de pech hebt achter een lange bestuurder terecht te komen en het zicht naar achteren wordt gehinderd door de deuren en het reservewiel. Erg zuinig kun je de Ineos Grenadier ook niet echt noemen, maar ook dat had je waarschijnlijk al verwacht. In de benzineauto komen we uit op 14,9 l/100 km, in de diesel op 11,5 l/100 km, ongeveer wat Ineos zelf ook claimt. De CO2-emissies liggen, afhankelijk van de specificatie, ergens tussen de 299 en 346 g/km.
Het interieur van de Ineos Grenadier
Wat ook weer niet wil zeggen dat Ineos een touchscreen maar meteen helemaal achterwege heeft gelaten. Boven op het nogal monolitische centrale gedeelte van het dashboard prijkt wel degelijk een 12,3-inch commandocentrale, en de displays laten onder meer snelheid, toeren, versnellingen, brandstofniveau en bandenspanning zien. Er is connectiviteit in de vorm van Apple CarPlay en Android Auto, en een scherm voor alles wat er met de auto gebeurt qua hellingshoeken en de stuurrichting van de wielen.
De zitpositie
Er zitten geen tellers voor je neus, dus het uitzicht naar voren wordt nergens door belemmerd. Je kunt via knopjes op het stuur het touchscreen in, via menuknoppen op de lager gelegen interface, of uiteraard via het scherm zelf. Een geïntegreerd kompas met hoogtemeter is een optie en Ineos heeft zelf een in drie modi werkend Pathfinder-navigatiesysteem ontwikkeld. Rijstrookhulp schittert door afwezigheid. Halleluja.
‘De Grenadier is onlosmakelijk verbonden met de man die het megabedrijf bezit dat hem maakt’
Als de Ineos Grenadier érgens toch een beetje aan het opscheppen slaat, is het waarschijnlijk in het controlepaneel in het dak. Daarin bevindt zich de bediening voor het terreinrijden, inclusief knoppen voor het sperren van de differentiëlen en kant en klare schakelaars waarop je bijvoorbeeld extra lichten of een lier kunt aansluiten.
Nog meer over de cabine?
De pook van de versnellingsbak is op een erg evidente manier van BMW en voelt wat licht aan vergeleken met het stugge ding waarmee je de tussenbak bedient. De Recaro-stoelen en zitpositie zijn fantastisch. Ze zijn enkel met de hand te verstellen. De standaardbekleding is gemaakt van stof en vinyl en is vlek-, vuil- en waterafstotend. Safari-raampjes boven de bestuurder en passagier zijn standaard op de Fieldmaster-versie en een optie op andere uitvoeringen. Parkeersensoren zijn achter standaard, vóór een optie, en ook een achteruitrijcamera behoort tot de mogelijkheden.
Misschien dat de kaartenvakken in de portieren een tikje groter hadden gekund, en de plek onder aan de console is de enige waar je je telefoon kwijt kunt als de bekerhouders, eh… bekers houden. Daarvan zijn er trouwens zes, plus zes grepen om je aan vast te houden, en er zijn een USB-A- en C-poort en een 12-volt aansluiting. Meer is mogelijk. De achterbank is 60/40 verdeeld en eronder vind je een opbergruimte. Achterin kun je 1.152 liter aan rommel kwijt; gooi de achterbank plat en dat stijgt naar 2.035 liter.
Eindoordeel van de Ineos Grenadier
De meeste start-ups zijn elektrisch georiënteerd, of het zijn droomfabrikanten die in kleine oplages vaak nutteloze sportauto’s maken. De Ineos Grenadier is onlosmakelijk verbonden met de man die het megabedrijf bezit dat hem bouwt, een pionier die groot denkt en wiens merites voor zich spreken. Dit maakt de Grenadier automatisch fascinerend, zelfs als het resultaat niet per se baanbrekend is.
Doen waarvoor je gemaakt bent, dat is waar het hier om draait. En dat is ook precies waar de Grenadier in uitblinkt: naar plekken gaan waar de meeste auto’s niet kunnen komen zonder uit elkaar te vallen, met een gezonde dosis verbeelding en wat typisch Britse eigenaardigheden.
Hij rijdt op asfalt ook beter dan zijn rivalen en is over het algemeen bijna net zo goed als de Mercedes G-klasse, een voertuig dat wordt gemaakt door het bedrijf dat de auto heeft uitgevonden. Daarnaast is hij behoorlijk wat goedkoper, hoewel een dik uitgeruste Grenadier je in CO2-beboetend Nederland nog altijd zo’n 170k zal kosten (op grijs kenteken heb je ’m vanaf 68.650 euro; in België is de vanafprijs 60.990 euro). Evengoed: doel bereikt, zoals ze zeggen.
Specificaties van de Ineos Grenadier (2023)
Motor
3.0 6-cil. Turbo
Aandrijving
vier wielen, 8v automaat
Vermogen
286 pk
Koppel
450 Nm
Acceleratie
0-100 8,6 s
Topsnelheid
159 km/u
Verbruik, CO2-uitstoot (gemiddeld)
14,9 l/100 km, 336 g/km CO2
Bagageruimte
1.152 l 2.035 l (bank omlaag)
Gewicht
2.669
Prijs
170.064 (NL)
76.500 (B)
