Alex Marquez, Team LCR Honda
“In de laatste maanden had ik nog weinig illusies, maar dat was tijdens mijn overstap naar LCR wel anders”, zegt Marquez, die zijn laatste race bij Honda in stijl afsloot met een crash en op de dinsdag na de GP van Valencia voor het eerst in actie kwam met de Ducati MotoGP-motorfiets. “Ik voelde nooit dat ik productief geweest ben voor Honda. Dat is lastig voor een rijder als je je niet nuttig voelt. Er zijn vele maanden verloren gegaan omdat Marc er niet was en ze hebben de tijd niet optimaal gebruikt. Verder valt er niet veel over te zeggen, ik heb geen spijt van mijn beslissing. Ik was op de verkeerde plek en op de verkeerde tijd bij Honda. Daar hoeven we verder niets over te zeggen. Ik wens ze het beste voor de toekomst. Ik heb met HRC gewonnen in de Moto3 en het is altijd een merk geweest waar ik ontzag voor heb gehad. Nu is het klaar en hoewel je de toekomst nooit kunt voorspellen, ben ik vooral bezig met het nu.”
De strategie van Honda is de afgelopen maanden onder een microscoop komen te liggen. De formatie is voor het doorvoeren van verbeteringen sterk afhankelijk van Marc Marquez, maar die coureur was in de afgelopen drie jaar regelmatig afwezig door blessures. “Het probleem is dat ze alle eieren in één mand leggen als Marc er is en als het spannend wordt. Er is niemand die de duimschroeven aandraait, alleen Marc kan dat. Zo niet, dan slapen ze. Dat is de realiteit en dat hebben we aan het eind van dit seizoen ook gezien. Er kwamen ineens veel verbeteringen omdat Marc en zijn team vertelden wat er nodig was. Anders wordt er niet gereageerd. Ze zijn gekomen met aerodynamica, met een achterbrug, met meer dingen die we nog niet gezien hebben. Het is wat Marc in het verleden ook wel aangestipt heeft, het is de vraag of de organisatie hongerig is. Soms lijkt het erop dat de honger om te winnen weg is bij Honda. Maar we zitten in de MotoGP, waar iedereen wil winnen en elke dag beter wil worden. De algehele organisatie bij Honda moet verbeteren om een stap voorwaarts te kunnen zetten.”
Niet geheel toevallig voelde de Ducati GP22, een machine die ten opzichte van de Honda tien keer beter is, als thuiskomen voor de rijder. “Ik heb nu geen verantwoordelijkheden [qua ontwikkeling]”, zegt Marquez. “Ik krijg een motor die het kampioenschap gewonnen heeft, eentje waarvan men zegt dat het de beste motor is. Als rijder kun je rustig slapen met de kennis dat de motor werkt en potentie heeft, Gresini ziet er ook heel goed uit. Ze hebben dit jaar geweldig gepresteerd met Enea Bastianini, ik kijk uit naar onze samenwerking.”
